Пет години по Alien 3, следува обидот за воскреснување на серијалот кој ја фрла франшизата во криопрезервација до оние абоминални вкрстувања со Predator. Оргиналната идеја која му била понудена на Џос Видон за пишување, била враќање на Њут како клон, за на крај сепак студиото да одлучи дека сепак не е возможен Alien филм без Рипли. 200 години по смртта на Рипли, воени научници кои се трудат да се докопаат до жив ксеноморф за "истражувачки цели", ја клонираат сосе ксеноморфот во неа за како би можела да го благослови светот со тоа прекрасно суштество. Да речеме дека науката напреднала така за 200 години, да што и покрај клонирање на Сигурни Вивер со ксеноморфска ДНК, некој некаде има потреба од ксеноморф да направи домашно животно. Океј.
Alien: Resurrection, за разлика од неговиот неславен претходник, се обидува да ја "клонира" и атмосферата од првите два филмови. Режисерската должност му е доверена на Жан-Пјер Жене, режисер кој во тој период успеал да ги навлажни продуцентите со The City of Lost Children. Специјалните ефекти се феноменални за тоа време, филмот е преполн со визуелни елементи што ќе ти останат засекогаш врежани во потсвест, а не се плашеле ни да експериментираат со дизајнот на хибридот меѓу човек и ксеноморф. Иако оргиналната идеја за хибридот била многу пошокантна од таа што завршила во пост-продукција, доволно е да ти предизвика чувство како во секој момент да ќе ти се изроди мало ксеноморфче. Тензијата е многу попристуна за разлика од Alien 3, но сепак не е доволна за те штрекне како тоа што го прават првите два. Споредбите со нив се избежни, така што ќе простиш. Само што на одредени делови, некои кадри од филмот личат како да се снимани за 3D, а колку што знам, не постои таква верзија од ова.
Филмот најмногу потфрла кај сценариото и ликовите. Денес Видон е докажан сценарист, но тогаш кредибилитетот му доаѓал генерално од Buffy. Не знам како некој мислел дека е вистинскиот човек за ангажманот тука, зошто дијалозите на моменти се толку лоши што го прават Prometheus да изгледа како Birdman. Океј, се зезам, ништо не е полошо од Prometheus, само сакав да го дискредитирам Видон зошто неколку пати ми дојде да го исклучам и ја си сврзам приказната со некоја друга сцена од филмот што сум ја фатил на телевизија низ годините. Освен можеби оваа сцена. Речиси сите ликови се однесуваат и зборуваат како во цртан филм, единствено Рипли и Винона Рајдер се нешто поокеј. Не е толку лош кастингот колку што дијалозите се лоши. Го има дури и Туко Саламанка, млад.
Дали е подобар од Alien 3? Па, не знам, ама секако е поподнослив. Во секој случај, завршив со гледање на овие два филмови и веројатно никогаш пак не би губел време на нив. Патем, еден од најубавите спомени со Resurrection ми е PlayStation играта. Тоа беше квалитетно потрошено време тогаш. Многу, многу квалитетно потрошено време.
Види такоѓе:
Види такоѓе:
2 comments:
Голем пропуст во приказната беше што суштествата ги чуваа во контејнери кои се топат од киселината што ја имаат наместо крв (ако се сеќавам добро така избегаа).
Обидите за хумор во дијалозите се исто голем пропуст. :))
Post a Comment