October 26, 2014

Teenage Megan Ninja Turtles (2014)

Се обидов да го оправдам новиот Нинџа Желки филм уште месеци пред да излезе. Сега откако го гледав сум веројатно еден од ретките што мислат дека филмот е добар и крајно забавен. Особено на не толку забавни денови кога се осеќаш како универзумот да исчистил јавен нужник со твоето испотено голо тело. Ако ништо друго, го постигнува сето она што, пример, Transformers не успеа да го долови. Споредбата не е случајна, со оглед на тоа што двата имаат сличен извор со кој сме биле во контакт додека сме растеле, и покрај тоа што едната франшиза е базирана на стрип, а другата на играчки. Мајкл Беј и Меган Фокс (која апсолутно не е веќе тинејџерка), се веројатно не толку битната случајност.


Сепак, за филмот да ти кликне треба да прифатиш многу ствари, односно дупки во повеќе сегменти, бројни како неколку голф терени. Прво нешто се лимитираните актерски способности на Меган Фокс, најмногу изразени пред појавувањето на Желките во филмот, а тоа се некои добри дваесет минути. За среќа, има очигледни причини поради кои што мораш да ѝ прогледаш низ прсти, бар додека ти дојде следната ствар за помирување која би го направила филмот лош. Њујорк е град буквално тероризиран од .. кхм, терористичка организација со која не може да се справи никој освен четири антропоморфни нинџи со потекло кое само по себе е уште една работа со која ќе пробаш да се помириш. Понатаму, веќе ништо не ти е битно, ни тоа што Меган Фокс не знае да изглуми најобична насмевка, ниту секое следно клише во приказната кое си го видел милион, милион пати до сега. Но, еј, филмот е очигледно наменет за деца што допрва треба да почнат да разликуваат квалитетни филмски дела од генерички холивудски компјутерски генерирани експлозии и желки. За нас, големите деца е веројатно привилегија, доколку си го наметнеме како такво. Меганфоксплоатацијата е уште една ствар ставена тука за нас.

Откако ги елеминирав повеќето (објективно) лоши страни на филмот, да се фокусирам на она што го прави интересен. Најочигледното, Нинџа Желки е! Не е ништо полош од старите филмови, колку и да ја романтизираме носталгијата. Ми се свиѓа како изгледаат Желките, го прифаќам лабавиот хумор и референците кон модерната поп-култура во секоја трета нивна реченица, и супер е што е спакувано во саат и пол, наспроти "стандардните" два и кусур кои често знаат да бидат досадни. Не дека е совршено темпирана секоја секунда, туку немав никаква можност да станам и да варам кафе додека се тепаат со роботскиот Шредер.

Ова би требало да е почеток на нова трилогија, на чиј воз сум веќе удобно сместен. Вториот дел е најавен за 2016, со Бибоп и Рокстеди, и опција за Кренг. Радо би го гледал ова, отколку Трансформери или катастрофални обиди за адаптации на совршени анимирани серии на Nickelodeon. Мислам на The Last Airbender секако, ама зошто немам пост за линкање еве неповрзана слика од Никелбек тремпстемп.

October 23, 2014

Катарза преку Gotham

Gotham ја искористив како начин за да се избалансирам откако Synecdoche, New York ме фрли директно во ендек. Знам, тоа е исто како да налеташ на рекламата со Кајмакоски кај што ти вика да веруваш во себе, откако замижан со едно око гледаш во цевка од револвер по три недели интензивно слушање на "Напет Шоу". Веќе имам грозна болка во стомак од ужаснава аналогија кај што покушав да споредам шунд со квалитет, ама ќе си простам покасно. Зошто во оваа ситуација, пристапувањето кон нешто со сомнителен квалитет наспроти случајното налетување на гореспоменатата канцерогена реклама (платена со мои и твои пари), е свесно и промислено.

Иако си ветив дека нема да ја пипнам Gotham ни со стап од далеку, ете ме, пишувам и пост после две изгледани епизоди, додека третата ќе се симне додека ја допишувам реченицава. Нели, наместо да разглабам како Synecdoche, New York во исто време ми го еба денот, ми ја наполни и ми ја допразни душата, па ме остави со идеи и концепти што ќе ме гњават во ладниот период што следува. Решив да седнам и шамарам шупачка серија. Ни крива, ни должна. Изборот беше мој.


Една работа да расчистиме тука. Сакам суперхерои, сакам стрипови, ги сакам повеќето суперхеројски филмови, го сакам Бетмен, сакам да пополнувам емотивни празнини со нив. Меѓутоа, целиот овој тренд, извини Тор, почнува да ми ги плетка цревата. Да не отвараш очи пошироко, ќе мислиш дека живееш во свет каде што само тоа ќе се случува следниве неколку години. Пред некој ден видов некоја листа на суперхеројски филмови што треба да излезат во следниве 75 години, и некако ми падна незгодно. Целата таа доминација што ја имаа(т) меѓу блокбастериве, е прашање на време кога ќе прерасне во кичерај (DC упорно се трудат за ова), да не речам турбо-фолк. Кога ќе почнат да упропастуваат така фина уметност со евтини трици за уште поголема маса потрошувачи. Она, кога ќе почнеме да превртуваме очи на Iron Man 7? Иде натака, другари. Или мене не ми се погоди румчево.

Но, да ја оставиме оваа широка тема за некоја друга прилика. Е. Gotham се шлепа баш на овој бран, и тоа онака педерски дискретно. FOX пробуваат да увалат шаблонска buddy cop драма завиткана во наметката на Бетмен. Океј, практично во дворот на Бетмен. Каде што секој негов негативец е поврзан со друг, со сè што му се случило на него, сè што довело до Бетмен каков што го знаеме. Визуелно е баш шармантно и симпатично. Готам наликува на оној на Бартон, каде што модерното и старомодното експлицитно се допираат. Дури и Бен Мекензи е прифатлив како Гордон добар дел од времето. Барем во оние моменти кога ќе те потсетат дека ликот треба да биде Гордон од Бетмен. 

Остатокот од серијата често го отсликува фактот дека продуцентите премногу се труделе. Премногу "аааааааа, да ставиме сè што можеме освен Бетмен вааааа нека има ваааааа!" премногу. Не. Многу ќе беше поелегатно доколку дозволеа сите тие (премногу) споредни ликови и идни негативци да се појавеа некаде понатаму. Пилотот ќе се продадеше сам по себе, од причините кои ги спомнав неколку параграфи повеќе. Самиот наслов и идеја продава, не знам во која пештера мислеле дека живеат тие што влечат конци во FOX? Доколку се обидувате на мене нешто да ми продадете, да, ви го осетив пенисот во мозок со комичарот во барот на цркињата со црвената шишка. Веќе на Ајви, ми се влоши астигматизамот од превртување очи.

Апсолутен спектакл ми е да гледам како се трудат "да покријат" толку многу ствари, а притоа ништо да не се случува. Ама, па од друга страна, доколку серијата почне да се оддалечува од целата Бетмен митологија, ќе остане шаблонската детективска серија со сексуална тензија помеѓу двајцата партнери. Можам да навлегувам во парадоксов и подлабоко, меѓутоа нема поента. Едноставно, идејата за ваква серија не функционира толку добро во пракса како што мислел оној на кој му текнало. Една работа може да ја потврдам, комплетно ја јаде Agents of S.H.I.E.L.D и нека се ебат сите со различно мислење. Колку и да е лоша, не е возможно да е полоша од S.H.I.E.L.D. Ова го тврди човек што после третата епизода од тоа, сакаше да престане да гледа било што, што вклучува подвижни слики. Gotham ќе ја има истата шанса со трета епизода, да не испадне и се навртев на серијата како Пингвин на градот.

October 15, 2014

Утринска WoW програма: Испраќање на стариот портал

Додека го пишувам постов, се симнува 6.0.2 World of Warcraft печот, The Iron Tide, што ќе ја спреми играта за Warlords of Draenor. Кога ќе се вратам од работа, порталот во Blasted Lands ќе свети црвено и преку него ќе пристигнуваат разбеснети орки што ќе убиваат сè што ќе им застане на патот. На местото на Гарош ќе стои Вол'џин, бројките во играта ќе се намалат, класите ќе бидат видно изменети, и полека ќе ја напуштаме Пандарија. Сето тоа со конечно апдејтуван графички енџин. 

Вака изгледаат и собири за велигден, па никој не го осудува тоа

Стариот портал во Blasted Lands, кој осум години ги водеше играчите во Outland во моментот кога засвете зелено, вчера го видовме за последен пат. Сега ќе води во еден поинаков Outland, односно Draenor, каков што бил Outland пред да биде таков каков што го знаеме. Последнава реченица е чудно формулирана знам, ама уште сум до пола кафе, замижан на едно око и веројатно ќе закаснам на работа. Како и да е, за среќа или не, серверот на кој што играм, го носи името на експанзијата, и е еден од најполните европски сервери, па така што бројката на играчи што се собра за последен пат околу стариот Dark Portal вчера беше језива. Луѓето беа буквално залепени за порталот како бубачки на сијалица. Скриншотиве не се доволни за да се долови моментот.

Океј, ќе прекинам тука. Пред да почнам да носталгичарам за раните The Burning Crusade денови кога трчав околу со ворлок во бела опрема од вендори што никако не беше за класата, со надеж дека ќе стигнам до порталот кој го испративме во историја.

October 9, 2014

Почеток на Star Wars Rebels и новиот универзум

Со почетокот на Star Wars Rebels, започнува едно ново доба за Star Wars. Не само како универзум, зошто нели, со проширениот универзум (составен од книги, стрипови, и други, воглавно шкарт лајна) Дизни решија да го нахранат Сарлакот, туку и како продукт. Машинеријата на Дизни е спремна да штанца Star Wars до крајот на времето, поредовно од било кога, во малку обновен универзум, без книги во кои детално се опишуваат Евокси во разводна парница. Следствено на тоа, Rebels е првиот продукт што ќе биде во директна врска со Episode VII, покрај оргиналната трилогија, нели.


Првата епизода, или првите две споени, се сосема фини. Конечно во ваков формат е обработен период кој е поблизок до оргиналната трилогија, и конечно Дизни ќе имаат поинтересни играчки за продавање, за оплеменување на колекциите на секој штребер, помодарец и секое возрасно дете. Вејдер се продава многу повеќе син му на Џаба, така? За среќа, Rebels не е само 20 минутна реклама за играчки, зошто уште од самиот старт приметив дека елиминирале некои елементи кои ја правеа првата сезона на The Clone Wars неподнослива. Иако има доволно акција да залепи и шест годишно дете за телевизор, има и моменти кои ќе натераат дваесет и шест годишно дете да симнува торент после работа. 

Ликовите се стандардниот шаблон на група добронамерни вагабонти кои се обидуваат да преживеат во режимот на Империјата. Херојот што е несигурен во себе и на крај ќе постигне големи дела, напатениот напнат лик со минато што го носи секаде со себе, неговата жена што го балансира постојано, сомнителниот крупен тип што ги мрази повеќето ама успева да се искупи, и нормално јаката цура, тука поради сексуалната тензија која го инволвира и херојот. Некое дроидче исто така се вртка, зошто мора да има и дроид како R2-D2. Не може да нема. Генерално, сите ликови се базирани на ликови што веќе ги знаеме од Star Wars, затоа и толку некако блиски ги осеќаш, а дури и бродот им е сличен на Фалконот. Можеби е само до мене и мојот рептилски мозок, ама во целава група и ситуациите во кои се наоѓаат, ми делува инспирирано од Firefly.

Rebels не е The Clone Wars, тоа имам потреба вака експлицитно да го нагласам. Рано е да се збори, меѓутоа судејќи по квалитетот на анимацијата, сценариото, па и приказните некако ќе заостане доколку почнеме да ги споредуваме. А, со оглед на тоа што ова е "понудено" како замена, споредбите тешко дека ќе бидат избегнати. Потенцијалот е огромен, па останува да се понадеваме дека прогресот ќе биде како во The Clone Wars, кои стануваа подобри и посериозни од сезона во сезона. Дизни има што да земе како репер, има екипа што си ја знае работата, така што може да мижиме од недела до недела и да се надеваме на најдоброто. Мене ми фалеше ваков Star Wars фикс, а ова ми изгледа како супер ствар што ќе ми го убие времето до Episode VII. Ако не ме убие нешто друго до тогаш, се разбира.

October 2, 2014

Doctor Who: Пола сезона со Питер Капалди

Капалди веќе месец и кусур си го пичи TARDIS-от, а сезоната веќе ја пројде првата половина. Она што е различно од претходно е тоа што нема да има пауза, туку ќе ги истераат сите дванаесет епизоди, па дури отпосле ќе се прикаже специјалната божиќна епизода.  Неверојатно е колку брзо Капалди успеа да се вдоми, како Мет Смит да беше во некое далечно време. Еве, ќе ја прескокнам глупата фора за тоа како му дал нов лик на Докторот (лик, сфаќаме сите, океј), па ќе прејдам на тоа што го донесе како свежина. Со Мет Смит, еве ајде да речеме не го користам за споредба, туку како точка за референцирање, се заокружи една многу убава приказна која истражи една непозната територија за Докторот. Речиси и да го соголија ликот, со Трензалор, со Џон Хрт, со целиот тој емотивен ролеркостер, што малку и се сецнав за следната насока. За среќа, околу новиот Доктор веќе се отвараат еден куп нови прашања, од епизода во епизода, додека целиот амбиент наоколу е некако мрачен, дури и нестандардно мрачен за Doctor Who.

"Зошто си црн, затоа"

"Into the Dalek" го однесе директно во ебан Далек, нешто што исто така отскокна од вообичаните соочувања со нив. Секогаш се интересни првите средби на нов Доктор со неговите најголеми душмани, па некако овие епизоди успеваат да ми се меѓу најинтересните. Освен "Robot of Sherwood", која беше најлабава до сега, остатокот е малку потемен и посериозен, и покрај тоа што хуморот е присутен низ циничниот Капалди. Баш тука, се приметува колку е добар моментот кога успеваат да го однесат ликот на самиот Доктор во доменот на актерските способности на актерот. Па, дури и физичките атрибути. Единствено не знам кога ќе престанат форите за потеклото на Капалди. Јасно ни беше дека е од Шкотска уште од претходно, ама некако имаат потреба да го референцираат тоа повеќе пати. Освен ако мене не ми се виделе многу. Носталгичарењето по Мет Смит беше фино поздравено во последната епизода, баш онака симпатично, само се надевам дека никогаш нема да отидат/вратат кон Ривер. Баш од тие носталгични причини. 

Новиот арк е супер. Уште е доволно мистериозен и немам идеја на кај оди, меѓутоа е крајно интригантен и многу ме занима што е големата слика. Сакам да верувам дека е некако повеќе лично поврзано со Докторот, зошто Капалди заслужува некоја таква приказна. Секако дека ќе спасува некој од некого на крај, и секако дека е поврзано со Миси, ама ајде да почекаме да почне да се отплеткува. Клара ми стана ептен супер сезонава, се надевам дека нема да си отиде во моментот кога ќе се приврзам повеќе. Ете, си доби и она придружник, во светот надвор од Тардисот, со што се отворија уште опции за приказни и заплети. Уште ме боли од Ејми, Рори и Били Пајпер, дај нека поседи Клара уште малку. 

Следна епизода го носи Докторот на Месечината. Од краткиот тизер веќе ми течат лиги.