Тековниот Daredevil на Чарлс Соул и вториот број на Daredevil / Punisher: Seventh Circle

Никогаш не успеа да ми легне онаа ведрина на Дердевил на Марк Вејд кога го пресели Мет Мурдок во Сан Франциско. Премногу весело и светло на моменти, па бргу изгубив интерес и го баталив. Си го сакам Дердевил во нешто потемна нијанса, а баш тоа Чарлс Соул успева да го постигне со новиот тековен стрип. Со само четири објавени броеви до сега, Соул го враќа мрачниот тон на ликот во наслов кој подеднакво добро функционира за старите фанови како и за оние кои првпат се среќаваат со Човекот без страв. 

Дердевил е назад во Њујорк и е соочен со Тенфингерс, одметник од The Hand и лидер на религиски култ кој оперира во кинескиот кварт на градот. Тенфингерс зад култот крие криминална игра која е нели, спротивна на принципите на Мет Мурдок. Овој пат, Дердевил има и ученик кој му помага да го одржи редот во Хелс Кичен, Блајндспот. Млад кинез кој покрај боречките вештини кои ги учи од Дердевил, си има направено и костим кој му овозможува да биде невидлив.

Некарактеристично за лик кој претежно демне сам од покривите без фул-тајм поддршка, но тука некако функционира. Не само што присуството на Блајндспот е во ограничени количини, туку неговата приказна и идентитет корените ги имаат во култот на Тенфингерс, па полека некои делови си доаѓаат на место. Често делуваат заедно, меѓутоа вистинското место на Блајндспот е кинескиот кварт каде што е слична фигура како Дердевил во Хелс Кичен. 

Овој Daredevil е преполн со фини ситници кои Соул одлично ги изведува. Од новата адвокатска канцеларија на Мурдок која е всушност расипан лифт во зграда, до еден момент каде што треба да деактивира бомба, а добива инструкции за боја на жици и тајмер бидејќи соговорникот не знае дека е слеп. Начинот на кој ќе го реши проблемот е брилијантен. 

Четвртиот број е домаќин и на Стив Роџерс, но во поинаква верзија. Кеп тука има 90 години, бидејќи супер-серумот престанал да делува, што го довело до природно стареење. Авторитетот е ист, но е малку поинаков. Не знам што се случува во тековниот Captain America стрип, не го следам насловот, но претпоставувам промените доаѓаат баш од таму. Знам дека го заменија Роџерс пред некое време, ама мислев дека е повторно назад. Е?

Најмоќниот аспект на овој наслов е визуелниот дел. Боите се ограничени на нијанси на сиво, црвено и кафеаво со по некој излет во друга палета, но не премногу, за да не се избега од целиот тој ладен тон. Секоја чест за Мет Мила и Рон Гарни. Истиот стил на цртање и боење е пренесен и во заедничкиот наслов со Панишер, Seventh Circle чиј втор број излезе пред некој ден.

Брканицата за животот на криминалецот Антонов од првиот на Seventh Circle продолжува и тука. Нарацијата е претежно преку акциони сцени поради кои страда дијалогот, меѓутоа очигледно е дека овој наслов е баш така замислен. Или не е? Кудрански е одличен со цртањето како и секогаш, само што сакав да видам повеќе од сценариото на Соул. Крајот на вториот број остава простор за повеќе од само акција, па се надевам дека смело ќе тргне натаму и ќе го продлабочи конфликтот помеѓу Дердевил и Френк Кесл.