Потребата за ММО фикс конечно ме донесе до Star Wars универзумот. Неделава успеав да поиграм Star Wars: The Old Republic неколку саати, и сум запрепастен од тоа што го видов. Како успеа да пропадне ваква игра? Со моделот на редовна претплата не издржа ни една година, иако пред 3 години беше најскапата MMORPG игра некогаш направена. Еве, веќе влегува во својата четврта година од постоењето со две експанзии и здрава заедница. Изгледа годиниве се исфилтрираа хејтерите и плачковците, беше послушан гласот на играчите и ова што е денес е навистина импресивен производ. Сетингот е одличен, гејмплејот е по WoW стандарди, приказните се интересни, а квестовите наместо текст, се добиваат преку кратки сцени, каде што со дијалог по избор, можеш да влијаеш на нивиот тек. На моменти, целото тоа потсеќа на детето од тајната романса на Шепард и Гарош.
Почнав Sith Warrior. Секогаш го бирам негативецот од фракциите во ММОRPG игри и често така заглавувам и понатаму, но тука решив дека сепак ќе бидам Џедај, чии одлуки полека ќе ме носат кон Темната страна. Многу добар детал е ова, и некако поинтересно ми функционира вака. Tython, почетната зона и планетата каде што ја почнуваш приказната како Џедај, е далеку подобра од онаа пустелија на Сит Империјата. Наместо сува почва и прашина, има шуми, водопади, и некако е фино и хармонично и покрај тоа што на Храмот на Џедаите се закнуваат мрачни сили. Дури свири и некаква варијанта на "Binary Sunset" што ти помага да се внесеш уште повеќе.
Jedi Knight како класа е стандарен Џедај. Сите спелови вклучуваат лајтсејбер, кој патем го склопуваш сам на крајот од воведната приказна. До тогаш имаш некој стап за тренирање со кој можеби не можеш да отсечеш рака, ама е доволно ефективен за тоа што е. Склопувањето на сејберот е едно од најдобрите искуства што сум ги имал во MMO, и баш тоа беше моментот кога сфатив дека SW:TOR има шанси сериозно да ме навлече. Откако ќе го добиеш сејберот, заминуваш на некаква вселенска станица, која служи како хаб за патување на другите планети. Следното логирање треба да се упатам на Coruscant.
Играта е бесплатна, но се базира на многу рестрикции кои се отклучуваат со микротрансакции или стандарден модел на претплата. Главните приказни се комплетно бесплатни, додека ситници како простор во торби, делови од интерфејсот и слично, си бараат некоја сума која е навистина симболична за она што го нуди играта. Исто така, заклучени се и многу раси како и бројот за карактерите кои можат да бидат креирани на еден сервер (ја сум на The Red Eclipse, европскиот). Планирам да играм додека не дојдам до некоја серизона препрека која ќе ме удри по новчаник, па тогаш ќе правам финансиски одлуки. До тогаш, доволно ми е што можам да играм во ваков универзум.
Графиката е максимално исполирана, барем како за игра стара толку години. Единствено нешто што не ми е јасно, како е можно ситни багови да останат отворени толку време. Често се случуваше да се заглавам помеѓу камења или скали на Korriban, до степен да не ме извади ни вградената unstuck опција, па си чекав да се поправи со Силата и волјата на лошиот код што програмерите очигледно решиле да го остават така. Не знам како ќе ме служи слободното време, ама дефинитивно останувам на SW:TOR, чисто да видам што се случува на планетите што ги знам од филмовите. Не ме интересира опрема, ни рејдови, ни ништо, сакам да видам само како ќе се развива приказната.
Види такоѓе:
No comments:
Post a Comment