Откако Assassin's Creed III ми остави малку горчлив вкус се мислев да направам пауза од серијалов со некоја друга игра. Една од механиките што ме одби во тројката беше баш тоа тромавото и досадно управување на бродови. Сè што сакав е да сум антихеројот што демне градови од висина. Да трчам по кровови и ѕидови, а не да се клатам на отворено море. Свесен бев дека Assassin's Creed: Black Flag е претежно таква со пиратската темата и не ми беше најсигурно колку овие работи од тројката ќе успеат да ме задржат.
Ја пуштив чисто од љубопитност и едвај се двоев додека не ја завршив. Уште не можам да одлучам каде точно котира во целиот Assassin's Creed серијал, имам барем уште три во план за играње, ама со сигурност е една од најдобрите игри што сум ги пропуштил во последниве десетина години. Не ни знаев дека имам пиратски фантазии што ете Black Flag сега ми ги исполни. Ќе се заебев ако ја прескокнев. Веројатно соодветна споредба се Red Dead Redemption игрите. Она што тие игри го прават со вестерн жанрот, Black Flag го прави со пирати. Традиционалната Assassin's Creed тематика тука е само како шлаг.
Баш супер ми дојде волку различна игра после Ецио трилогијата. Малку да ме одмори од таа формула, а пак да ме задржи окупиран во истиот свет. Не дека формулата има било каков проблем, ама ако пак играв нешто слично само со друг лик, сигурен сум дека немаше да ги набавувам следните две Assassin's Creed игри уште додека го пишувам ова. Од тоа што го разбрав немам преголеми очекувања од Assassin's Creed Rogue, повеќе сум загреан за Unity, ама сепак ќе пружам шанса.
Black Flag е преполна со содржина инспирирана од она што историјата го бележи како златната ера на пиратството. Ликот што го играш овојпат, Едвард Кенвеј, е всушност пират кој случајно ќе се вплетка во вековниот конфликт помеѓу Редот на Асасини и Темпларите. Приказната е сместена на Карипските острови, претежно низ Куба и Јамајка, меѓутоа многу повеќе време ќе проаѓаш на сопствениот брод. Таму е јакото. Додека си на отворено море можеш да учествуваш во сите активности што ти се познати од тој пиратски свет што често романтизиран во фикција. Кај беше играва на почетокот на пандемијата кога маратонски ги вртев Pirates of the Caribbean филмовите?
Сакаш да опљачкаш друг брод? Нема проблем. Прво го лупаш со цел арсенал што е достапен на твојот брод, па му рипаш со екипажот да го докусурите или заробите нивниот. Борбите брод со брод се феноменално изведени, во многу помазна варијанта на она што го имаше во Assassin's Creed III. Мора убаво да испланираш, да се погрижиш дека твојот брод е соодветно опремен и да пазиш да не привлечеш поголема непријателска армада што ќе те потоне за пола минута. Секако, да избегнуваш и навигираш низ бранови ако морето наеднаш реши да се збрлави или го начекаш такво.
Непријателските бродови можеш да ги "скенираш" претходно со двоглед за да осигураш дека не се впушташ во непобедлива битка. Отворено море е. Секогаш може да налета некој друг брод што ќе ти го скурца планот, па треба внимателно да си ја смислиш стратегијата. Класичната Assassin's Creed механика е присутна и на самите бродови. Можеш да се пентариш низ цел брод и да им скокаш од воздух со сабји. Немав претстава колку ова може да биде забавно. Има и цели мисии каде што со бродот мораш да следиш друг брод или пешки да го чистиш копното од непријатели за твојот брод да може безбедно да исплови низ некој теснец.
Доколку не ти се парталат туѓи бродови со топ, освен тие што се дел од главната мисија, имаш и други работи за правење. Можеш да нуркаш во ѕвоно и да бараш ресурси од потонати бродови, да ловиш ајкули и китови со харпун, да истражуваш мали пусти острови за богатство, да превземаш тврдини на копно. Баш и затоа Black Flag ми одзема повеќе време од претходните игри. Повеќе време потрошив на вакви споредни активности отколку на главната приказна. Има споредни активности и на копно, слични како во претходните игри, ама повеќето ги заобиколував. Освен што собирав песни за екипажот подмачкан со рум да ми ги пее додека пловам, не правев нешто многу од останатото.
А, главната приказна е исто супер. Не е Ецио, ама е многу подобро склопена и презентирана од таа во тројката. Ми се свиѓа Едвард Кенвеј како лик, одличен е како средство преку кое ја следиш големата Assassin's Creed слика само од многу поинаква перспектива. Крајот е пак неочекувано емотивен и очигледно такви потези се исплатат ако успееш доволно да го зближиш играчот со ликовите за да му е гајле. Иако знаев како се врзува оваа игра со претходната, не бев сигурен како точно ќе ги судрат двете приказни. Многу јако, алал.
Не очекував дека волку многу ќе уживам во игра со смрдливи пирати. Black Flag е тоа пред сè. Амбиентот, музиката, дизајнот на зоните - целото е такво рафинирано и живописно за да ти овозможи прописно да се внесеш во улогата и без да дрмнеш некоја чашка увезен рум. Некои од мисиите засекогаш ќе ми останат. Кога се качував на шпанскиот брод или кога требаше да ја зачистам џунглата од домородно племе. Дури и онаа една мисија кога се прикрадуваш островот на Асасините што е дизајнирана крајно фрустрирачки да те сјебува на секој чекор и ме изгњави добри саат и пол нема никогаш да ја заборавам. Ако некогаш пак ги преигрувам игриве, ова би го играл само за да морепловниот аспект.
Единствена замерка ми е приказната, па и гејмплејот што се случува надвор од Анимусот во канцелариите на Абстерго. Разбирам што сакале Ubisoft да постигнат и донекаде е функционално, меѓутоа цел тој мета-наратив и кршење на четвртиот ѕид некако ми станаа мачни после некое време. Супер штос е да си поиграш кур така на своја сметка, само што станува редундантно после два пати. Има некои детали што можеби биле позабавни кога играта била актуелна, особено моментот каде што откриваш идеи за следните игри од кои некои до денес се имаат остварено, ама грото е онака просечно. Повеќе ми беше досадна дистракција од приказната со Кенвеј отколку било што друго.
Цепам на Assassin's Creed Rogue следно откако ќе одморам некој ден да ми легне Black Flag. Можеби ќе ме изненади и ова, приказната е уште поразлична, таму главниот лик е Темплар. Rogue е некој екслузивен наслов за конзоли што е подоцна портиран за PC, трае многу пократко. Исто е со пловење како што гледам, а сакав да одморам малку од тоа и да се префрлам на копно, веќе ми се љуља главава. Сепак, ете ме убедија да не ја прескокнам кога веќе ја следам големата приказна.
No comments:
Post a Comment