Од вчера пробувам да напишам нешто по повод годишнината на Crapwerk, и сè што излезе заврши згужвано и фрлено. Лани тоа се случи со редизајнот, наспроти досадната листа со постови од тековната година кои не ми било срам додека сум ги читал покасно. Редизајнот го снема брзо после таа годишнина, го вратив стариот удобен, а листата ќе ја скокнам и сега зошто едвај консумирав и пишував годинава. Освен кога ептен ќе ми се стемнеше денот, па некогаш и се распукував по (недолжни) примероци од поп културата што некако ќе ми налетаа.
Го направив за себе, Скајлер!
Многу години се вака кога ќе погледнеш назад. Знам некогаш да засукам ракави и да копам по стварите што сум ги куцал. Секогаш ми е кул што можам вака да ѕирнам во некое друго време. Некои постови се крајно носталгични, други онака, ненамерно смешни, има и такви со кои воопшто не се согласувам денес, а на некои не се ни сеќавам дека сум ги напишал. Најинтересно ми е како со текот на годиниве, темите за кои дрвам во втората половина од постоењето на блогов, си се втемелиле како суштина и концепт, постепено филтрирајќи ја "поопштата" содржина. Мислам дека првите години на Crapwerk само хороскоп и претсказивање будучност на кугла немаат видено.
Осум. Веројатно е единствената конструктивна ствар што ја терав континуирано, со години. И, без да сум серко со лажна скромност, ќе бидам само серко што ќе се насмее под брк.
Фала ви на сите што некако сте се нашле тука.
1 comment:
Да се множат.
Post a Comment