Вчера заврши "Анимакс" првиот фестивал на анимиран филм во кино "Фросина" на кој беа прикажани околу 50-тина кратки анимирани филмови од целиот свет. Бев првиот ден, во четвртокот, и вчера на затворањето и прогласувањето на победници. Петокот морав да го пропуштам. Фестивалот помина одлично, со оглед на тоа што е прв од ваков тип. Се надевам дека ќе прерасне во традиција и секоја година ќе имаме прилика да гледаме вакви кратки анимирани филмови.
Првиот ден на фестивалот уште еднаш ми покажа зошто немаме асално кино, нешто што некоја недела претходно убаво го сконтав на "Синедејс". Немаме ние култура за кино, а многу луѓе кои не се ни за надвор од дома, упорно посетуваат вакви настани. Мислам, нели е срамота да разговараш за време на претставување на жири и обраќање на организаторот? Бабите што за несреќа се погодија веднаш до нас, за време на проекциите упорно разговараа на глас, па така што неколку редови околу имаа прилика да дознаат до каде им се внучињата со школувањето и која снаа е подобра. После седум опомени да прекинат, конечно им текна да напуштат. Луѓе, ако сте дошле на кино, барем потрудете се да не разговарате толку гласно, или вие тинејџери, најдете си соба. Мљакцање за време на филм, скроз не е океј. Исто така, сите (гласни) коментари, задржете си ги за надвор, зошто стварно не ме интересира како го доживувате филмот додека трае. Фала.
Да се вратам на "Анимакс" и репертоарот. За жал, во четвртокот ги пропуштив македонските анимирани филмови кои беа од 17:00. Се надевам дека пак ќе се пружи шанса да се погледнат. Имаше навистина квалитетни анимации, убави приказни и по некое небитно промашување кое веројатно сеуште го тумачат оние кои бараат поента каде што нема. Во секој случај, имаше речиси по нешто за секого. Па, и за оние кои дошле да гледаат "цртани".
Првиот ден бев импресиониран од неколку филмови кои ги линкам подолу и може да се погледнат. Останатите не ги најдов, а морам да ги спомнам; Kiyamet, од босанскиот режисер Иван Рамадан и You Shall Not Leave The Way од Veronika Szemlova.
Paths of Hate (Полска, 2010 / Damian Nenow)
The Silence Beneath the Bark (Франција, 2010 / Joanna Lurie)
Familjelampan (Финска, 2009 / Milla Nybondas)
Loser Leg (Италија, 2010 / Franceso Filippi)
The Silence Beneath the Bark (Франција, 2010 / Joanna Lurie)
Familjelampan (Финска, 2009 / Milla Nybondas)
Loser Leg (Италија, 2010 / Franceso Filippi)
На последниот ден, ги прогласија и победниците, меѓу кои и The Silence Beneath the Bark (кога веќе влезе во потесен круг, можеше и прво место да земе) и два од петокот кога не бев, бугарскиот Adaptation и канадскиот Overcast. Adaptation не беше ништо посебно, а вториот далеку од нешто што би требало да заврши во првите три. Дека жирито одлучило за "лесни цртанчиња", доказ беше и првонаградениот, A Morning Stroll. Да, знам дека секој си имал нешто омилено, меѓутоа со имиња како тие во жирито, очекував малку посериозен избор. Ама ете, ако ништо друго, си го изгледав The Silence Beneath the Bark по вторпат.
Вчера изборот беше нешто послаб од четвртокот, ама ете, ќе ги издвојам The Missing Key поради убавата анимација и музика (приказната за жал беше делумно разработена и избрзана) и Damned поради освежувањето и ведрината што ја донесе, по крајно мрачниот и депресивен Who Lasts Longer.
Ќе ги проверам и филмовите од петокот, да видам што сум пропуштил. Уште еднаш браво за организаторите што се одлучиле за ваков чекор. Се надевам дека догодина ќе има и повеќе публика. Или барем да се наполни "Фросина".
Вчера изборот беше нешто послаб од четвртокот, ама ете, ќе ги издвојам The Missing Key поради убавата анимација и музика (приказната за жал беше делумно разработена и избрзана) и Damned поради освежувањето и ведрината што ја донесе, по крајно мрачниот и депресивен Who Lasts Longer.
Ќе ги проверам и филмовите од петокот, да видам што сум пропуштил. Уште еднаш браво за организаторите што се одлучиле за ваков чекор. Се надевам дека догодина ќе има и повеќе публика. Или барем да се наполни "Фросина".
1 comment:
Браво за кратката рецензија, дефинитивно ќе се изгледаат работиве...
Post a Comment