Inglourious Basterds (2009)

Некако знаев дека Тарантино ќе се извади за ѓубрето од Grindhouse. Сериозно, го памти некој уште тоа? Така и си мислев. Тарантино е назад, со извонредна приказна за мала бунтовничка група во окупирана Франција за време на Втората светска војна, која убива нацисти. Групата ја предводи Алдо Рејн (феноменална улога на Бред Пит), се нарекуваат себе "the inglourious basterds" и не покажуваат милост кон непријателот.

Филмот отвара со напорен германски офицер кој е експерт за наоѓање скриени Евреи. Кристоф Волц е совршен за улогата, ликот е супер осмислен само што некако Тарантино зар'ѓал кога станува збор за пишување на дијалози кои се памтат. Некако вниманието е повеќе свртено на развојот на самата сцена, отколку дијалогот. Немам намера да го споредувам Inglourious Basterds со Pulp Fiction и знам дека сцената во вториов филм со Кристофер Вокен е неповторлива, но некако очекував Тарантино да се искупи за глупостите што ги пишуваше пред некоја година. Како и да е, филмот е одлично склопен и си цепа некоја напнатост до самиот крај. Крајот е посебна приказна, верувам дека никој не го очекуваше. Познавајќи ја работата на Тарантино, очекував некако да ги изврти работите и да понуди повеќе опции за финишот, но и ова е доволно добро за мене.

Да сумирам. Нема промашени ликови, приказната е супер, реализацијата е солидна. Се препознава Тарантино во филмов и тоа ми се свиѓа. Очекував многу од филмов, да, сум задоволен, ама некако не e на врвот на топ листата на моите омилени филмови за годинава.