До пред некој ден никогаш немав допрено Warhammer материјал што не е сместен во 40k универзумот. Не па дека нешто озбилно сум навлегол во Warhammer 40,000, ама имам играно неколку игри, безуспешно почнато неколку книги и опколен сум со другари што често имаат долги забавни излагања на темата. Имам дури и две мали армии фигури што ги склопував пред пандемијава да ни го ебе раатот. Иако често сум се затекнувал преоптоварен со деталите и комплексноста на 40k, без разлика на медиумот преку кој сум пристапил, секогаш ми бил попривлечен од потрадиционалната фантастика во обичниот Warhammer.
Vermintide 2 ми е првиот контакт со тој "обичниот" Warhammer. Некогаш во животот сум го собрал и кецот во Стим библиотекава, ама никогаш не сум го ни инсталирал. Двојкава решив да ја пуштам откако видов дека на крај на месецов излегува слична игра во поинтересниот универзум, Warhammer 40,000: Darktide. Знам дека Vermintide 2 е доста популарна кооперативна пуцачина и сега конечно ми стана јасно зошто. Како некој што имал многу мал контакт со жанров, не знам што играв претходно, ете World War Z нешто, влегов потполно слепо и без очекувања од концептот.
Во Warhammer: Vermintide 2 со три познати или непознати другарчиња, се спојувате во тим што се бори против хорди непријатели низ различни мисии. Секој од играчите бира една од петте архетипски класи кои имаат уште по неколку различни варијации од секоја и сте фрлени во некоја стаза каде што треба да преживеете соработувајќи. Гејмплејот е воглавно распрскување тела и мозоци на човеколики стаорци и други грозомории, ама паралелно има и некоја друга цел. Пример, полните топ со ѓуле, еден треба да нишани, друг да му го чува газот од гнасните непријатели, трет трча по муниција, четврт се лизнал од бедем и виси од воздух, па треба да го спасувате.
Не знам колку мисии изиграв до сега, ама секоја имаше некоја различна тематика и варијација во целта за завршување. Некогаш се шуњаш низ подземни крипти, низ ниви и напуштени амбари, замоци, шуми. Никогаш немаш чувство дека си на истото место, дури и кога си. Бидејќи сакам да ги пробам сите достапни класи и ги отклучам тие што не ми се, секоја мисија бирам нешто друго. Презабавно е. Да не речам презаразно.
Мисиите се кратки и се завршуваат релативно брзо, па додека се заиграш асално веќе си прошол три-четири. После секоја добиваш куферчиња со нова опрема и оружја за класниот архетип, па можеш да си правиш нови или да си ги подобруваш постоечките. Системот е едноставен и ефективен. Само мислам дека е прашање на време кога ќе проба да ми брцне во џеб за да ми ували некоја ситница. Што реално и не би имал проблем, основната игра ја дадоа беспари, а експанзиите не се прескапи за содржината што ја нудат. Единствена пречка е тоа што не планирам многу да се задржам на играва, некако повеќе сум загреан за Darktide. Баш сакав да ги пукам тие погорните нивоа ко Champion, ама не верувам дека ќе стигнам до крај на месец. Толку многу ме нафура Darktide што мислам дека може да биде дополнителен фактор кој ќе ми го одложи играњето на World of Warcraft: Dragonflight.
Што се однесува до приказната во Vermintide 2, немам апсолутно претстава што е. Знам само дека некогаш во историјата на Warhammer едниот универзум се уништува и како фолклор и како бренд и доаѓа нешто што го знам како Age of Sigmar, ама ова е уште еден податок што го имам фатено од муабети на другари. Претпоставувам дека ова што го играш тука е тој катаклизмичен настан што е познат како The End Times. Комотно можев да го изгуглам ова и да мудрувам тука, ама небитно. Приказната е и онака поспореден дел од играта. Фокусот е повеќе на амбиентот и епските битки.
A, секоја битка во Vermintide 2 ти е така скроена. Без разлика дали се пробиваш низ непријателите со меч, пушка или самострел - толку е добро направено што едвај чекаш да ја почнеш следната мисија. Мислам, нормално е во игра каде што ова е главниот штос, ама да си ебат векот, многу е филмски склопено. Им фрлаш бомби да ги кренеш во воздух, пукаш во буриња што експлодираат, ги бодеш со ствари во фаца. Озбилно, би играл ваква кооперативна игра инспирирана од било кој универзум. Не знам зошто жанрот не е толку раширен за секој бренд да си има сопствена варијанта на ова. Замисли да сте мала ваква мала група во Lord of the Rings универзум и да шибате бескрајни бранови на орки. Прејако.
Баш ме занима како истава формула ќе биде пренесена во Warhammer 40,000: Darktide. Секако дека ќе ги почекам рецензиите во првите недела-две, ама можеби ова е насловот што ќе ме внесе низ вистинска врата во 40k. Не знам што е со брендот, ама имам впечаток дека лиценцата за видео игри ја даваат на кој стигнат и затоа толку варира квалитетот. Освен Dawn of War и Space Marine има ли нешто саглам или само се штанца? Gladius, Necromunda: Hired Gun и Battlesector ми се смачија после неколку саати.
No comments:
Post a Comment