За мангата дознав неколку месеци пред да почне серијата. Приказната ми беше интересна, ама некако не дојдов до мангата. Излезе серијата, заврши со прикажување во Јапонија уште летоска. Ја симнав пред десетина дена и синоќа конечно ја изгледав. 37 епизоди. Сигурно ми е најекспресното гледање на серија, заедно со Lost, лани...
Death Note (2006) ми се допадна поради уникатната приказна, длабочината на ликовите, музиката, анимацијата и пораките што ги упатува. Глупо би било да се знае приказната пред ова да се гледа или чита.
На кратко, што е приказната. Шинигамите имаат тетратка, во која доколку се напише нечие име, личноста чие име е напишано, умира. Една таква тетратка завршува во рацете на Јагами Рајто. Млад, интелегентен дечко, на кој му е малку досадно. Тоа е сé што би требало да се знае пред гледањето/читањето. Сè друго може да го расипе уживањето во Death Note.
Серијата се гледа во еден здив, неизвесноста и напнатоста што ја има, ме натераа да гледам епизода по епизода, сè до крајот, кога останав со подотворена уста. Генијална серија, можеби најдоброто нешто од поновово аниме. Скорз забегав по ова, сè уште средувам впечатоци, почнав да ја читам мангата, а нека помине некое време, ќе седнам и пак ќе ја изгледам. Инаку, има и два филма, излезени исто така во 2006, а наредната година ќе има нов филм.
2 comments:
Абе ти пратиш цртани гледам ја... :)
Masterpiece indeed ...
Ги препорачувам сериите и/или мангата (нема разлика во сторијлајнот).
Raises my standards of a detective/psycho thrillers.
Post a Comment