Селекција од Рики Морти

Значи, не може да се преправаме дека петтава сезона на Rick and Morty беше добра. Не беше. Од тие десет епизоди дали две-три ми беа гледливи. Остатокот или го заспивав или го гасев. Дадов и втора шанса, ама приспивниот ефект беше уште присутен. Види, се случува со многу серии така да забајатат после неколку сезони. Ретки се тие како BoJack Horseman или Breaking Bad што истерале со истиот квалитет до крај.

Не можам да замерам тука. Првите три сезони на Rick and Morty се прејаки, четвртата беше така поразновидна во однос на инвентивност, така што има доволно материјал за серијата уште да биде позиционирана како една од најдобрите анимирани во последниве години. Можеби и општо. Не можам ни да избројам колку пати ги прегледав тие сезони, особено на долгите паузи измеѓу нив. 

Некако ми се виде залудно трошењето енергија на муабетење за петтава сезона. Подобро е да ја баталиме и да се понадеваме дека во иднина ќе фураат како во покреативните денови наместо со досадниве инфантилни глупости. Затоа, составив една кратка листа на омилените што можеби ќе биде наполнета во иднина. Листата нема некој стриктен редослед, ги лупнав така како што ми дојде. Да не ги тегнам сите во еден пост, остатокот од листата ќе го објавам посебно.

The Ricks Must Be Crazy (сезона 2, епизода 6)

Иако листава нема редослед, ете ќе ја почнам со дефинитивно мојата омилена Rick and Morty епизода. Ова е она кога одат внатре во акумулаторот што го напојува бродот на Рик кој всушност е микроверзум со цела цивилизација и општество кое не знае дека суштината на нивното постење е бидување извор на енергија за превозно средство. Епизодата ги излетува стварите од кривина во моментот кога жителите на микроверзумот ќе создадат свој микроверзум со цивилизација која е експлоатирана на ист начин. Па, потоа и тоа ќе се спушти некое ниво подлабоко.

Совршен пример за неограничената креативност на тимот што ја пишува серијата и како елегантно користи хумор за да пласира некои посериозни теми и мрачен егзистенцијален дискурс. Сите главни елементи кои ја сочинуваат суштината на Rick and Morty се беспрекорно потенцирани во оваа епизода. А, паралелната приказна со Самер во бродот што посветено ѝ ја "гарантира" безбедноста е засебно ремек дело и вечен потсетник за тоа колку серијата некогаш одбиваше да искулира. Феноменално.

Pickle Rick (сезона 3, епизода 3)

"Pickle Rick" можеби беше едно краткотрајно иритантно меме, ама истовремено е и една од најмајсторски струтуираните и најдобро напишаните Rick and Morty епизоди. Сè што е серијата тука е појачано за неколку нивоа. Сум приметил дека неправедно се турка настрана поради тоа што некои сегменти малку интрузивно се позиционираа во некои делови од поп културата, ама нема некој издржан аргумент против тоа што стварно е.

Рик преправен во краставичка со мозок од лебарка и прикрпен егзоскелет од стаорец, пробува да избега од руски објект со стегнато вооружено обезбезбедување во нешто што личи на хипер-насилен акционен филм од 80-ти е една од најнепресметливите идеи во целата серија. Предобро функционира и не ја пушта гас педалата од почеток до крај. Русиве во епизодата Пикл Рик го препознаваат како Соленја, некоја таму руска легенда за деца плашење, сфаќаш. Како може да не е пресмешен тој детал сам по себе?

The Vat of Acid Episode (сезона 4, епизода 8)

Рик го сака Морти, тоа ни е јасно. На некој неконвенционален начин можеби, ама присутна е љубовта. Рик е исто така исклучително суетен и осетлив кога некој се сомнева во неговите измишљотини. Така што, од една идеја за буре со лажна киселина, епизодата ќе ескалира во екстремно психофизичко страдање за Морти со кое Рик настојува да му докаже речиси тривијална поента.

Хуморот е одлично темпиран да ги амортизира сите излетувања на конфликтот, ама во некои моменти не успева да ја направи епизодата помалку вознемирувачка. Веројатно не се ни труди, а нема ни потреба. Нема зашто да те штедат Rick and Morty. Во така просечна сезона како четвртата, "The Vat of Acid Episode" е инстантна класика и супер пример за како успешно се одржува динамиката помеѓу ликовите без да ги оштетиш нивните главни својства.

 

Total Rickall (сезона 2, епизода 4)

 

Фамилијата е затекната од паразит што им се насадува во сеќавањата како некој лик што наводно секогаш бил присутен во нивните животи. Иако Рик ја конта манипулацијата со сеќавањата, набргу целата куќа ќе им биде преплавена во паразити маскирани во најапсурдните ликови што некогаш ќе ги сретнеш во било која анимирана серија кои тврдат дека секогаш биле со нив. Паразитите треба да се уништат пред ја освојат планетата, ама проблемот е што никој од нашиве не знае кој е реален, а кој е паразит. Општа калакурница и крвопролиќе.

 

"Total Rickall" е адаптирана во една мала симпатична игра со карти што повремено знам да ја распостелам на маса за некоја партија. Не е ни приближно генијална или забавна како епизодата, ама е супер игриво сувенирче со сите бизарно смешни ликови што сценаристите ги ваделе од газ. Го има и Мистер Пупибатхол, нормално.

 

Rixty Minutes (сезона 1, епизода 8)

 

Рик и Морти дремат пред телевизиор и вртат канали на интердимензионална кабловска. Колку само природно се вклопува ваков концепт во Rick and Morty, нели? Крајно ефективна и забегана клипшоу епизода со реклами, тизери и содржина комплетно надвор од овој свет. Препоставувам дека некои од овие налудничави идеи се остаток од нереализирани целосни епизоди, ама пресмешно е колку далеку им оди паметот на луѓево што ја пишуваат серијата. 

Паралелно на ова, со остатокот од фамилијата пак се одвива некоја егзистенцијална драма кој се разбира, се превртува во екстреми. Баш ми се свиѓаше овој концепт на Rick and Morty во раните сезони, секогаш имаа некоја споредна приказна што ќе затераше во друга крајност. Некако го стишија тоа во последно време, можеби тоа е тоа што ми фали за целосно функционална епизода. "Rixty Minutes" има и продолжение во некоја од следните сезони, ама некако не им се погоди програмата вториот пат.