Kнига на месецот: Хобит (Џ.Р.Р. Toлкин)

Спакувана во преубавата корица нацртана од ТхеМичо, "Икона" ја издаде The Hobbit од Џ.Р.Р. Толкин на македонски јазик кон крајот на минатата година. Месецов ја добив за роденден и конечно ја завршив, после влечкање со англиската верзија и аудио книгата.

Хобит ја раскажува авантурата на младиот хобит Билбо Багинс и тринаесетте џуџиња предводени од Торин, кои тргнуваат по богатството чувано од змејот Шмауг (знам дека во оргиналот е Smaug, меѓутоа тука ќе зборам за македонското издание, па ќе го викам Шмауг). Приказната започнува во мирниот дом на Билбо, каде што волшебникот Гандалф доаѓа со групата џуџиња и мапа до богатството на Шмауг, со цел да го убеди хобитот да им се придружи , бидејќи им е потребен провалник каков што е тој. По непланираната забава во домот на Билбо, тие тргнуваат на незаборавен пат, проаѓајки низ Ривендел кај Елронд и Елфовите, па преку Мирквуд, соочувајќи се со најразлични опасности, тролови, џиновски пајаци, гоблини и што уште не. Токму на оваа авантура, Билбо го среќава Голум и Прстенот на Саурон доаѓа до него.

Хобит, како основата на она што е познато како Господарот на Прстените, вреди за секој напишан збор, комплетно успеа да си ја оправда репутацијата кај мене и со ноќи да ми го задржи вниманието. Иако, продолжението лично повеќе ми се допаѓа, книгава си ја заслужи високата оцена. Не ми е јасно како претходно не стигнав да ја прочитам како што треба, а некако успевав да се заштитам од спојлери. Зошто не сум баш многу запознаен со светот на Толкин (освен Господарот на Прстените), одредени настани и ликови ги знам површно, во Господарот на Прстените, најмногу се воодушевив на Битката на Петте Армии. Иако помалку впечатливо пресликана од сличните војни во LotR трилогијата, доволно е епска како кулминација на една ваква авантура. Едвај чекам да видам како ќе изгледа ова во филмот, претпоставувам во вториот дел (да, книгата ќе биде поделена на два дела, ова нема шанси да го собере во три саати), за кој ќе се почека уште некоја година. Ме занима дали ќе го има Беорн, типот што може да завземе форма на мечка. Битен и многу интересен лик, кој се надевам дека нема да го пропуштат како Том Бомбадил.

Колку и да избегнувам спореба, сепак ќе мора да спомнам дека Господарот на Прстените е Хобит на стероиди, што во никој случај не значи дека е помалку квалитетна. Разликата во години помеѓу овие две книги секако дека се забележува, и се гледа Толкин колку избегал со умот за време на војната.

За самото издание, можам да кажам дека е многу подобро од претходното, преводот е навистина океј, за разлика други македонски преводи кои во најмала рака се абоминални и се џабе потрошена хартија, без тронка лектура и смисла на преведеното. Не дека и ова е без грешки, книгата е преведувана од српски, приметив по тоа што има неколку пропуштени зборчиња кои се на српски. Во секој случај, се работи за солидно издание. Препорачувам.