Едвај го догледав The Matrix Resurrections

The Matrix Resurrections е дефинитивно најлошиот филм што сум го гледал во последниве години. Најсериозно. Не можам ни да се сетам на друго што било волку досадно, напорно, неинвентивно, аматерски напишано и склопено. Помислив да речам Alien: Covenant, ама тоа го тегнев цела недела наместо да дозволам да ми го гмечи мозокот два саати непрекинато, па впечатокот во споредба со новиов The Matrix ми е некако помлак. Подобро да зјапав во скринсејвер.

Не ни имав некакви очекувања за The Matrix Resurrections. Ги имав снижено колку што е човечки возможно, а пак глупиот филм успеа да биде полош од што мислев дека е. Види, тешко е да му се приближиш на оригиналниот The Matrix, не па да го надминеш. Иако оваа перцепција е крајно субјективна, веројатно не би ги отпишал претходните две продолженија како апсолутно лоши. Колку и да се непотребно истегнати од двата газови на Вачовски, пак можам да заклучам дека создаваат некоја целина. За мене неприфатлива и по толку години, ама пак не е целосно бесмислена и креативно опустошена. 

Трилогијата сепак има некоја стилска конзистентност, јасно дефиниран тон, возбудлива акција, па и по некоја прониклива провокативна идеја што веројатно би можела митолошки да го надгради првиот филм ако дозволиш. The Matrix Resurrections е нешто сосема друго. Нема ни да навлегувам колку е непотребно вакво продолжение. Со години веќе ја верглам таа тема за бескрајните рибути, римејци, приквели, миквели и недостатокот на оригинални идеи во филмскиот мејнстрим. Самиот филм се обидува свесно да се обрати со буквално истиот муабет, демек сега треба ние како публика да се насмееме да и простиме затоа што некој нема креативен капацитет да смисли нешто похрабро и подобро.

Баш тој безобразно нагласен мета-наратив е тоа што ме одби и не ми дозволи да се закачам за филмот. Ако "признаеш" дека си неоригинален како и останатите и тоа ти е главниот штос, можеби е паметно да сокриеш некое изненадување што ќе ја стресе публиката која веќе е убедена дека го гледа истото од пред дваесет години. Но, не. The Matrix Resurrections нема трикови во мантилот, има само веќе видени концепти со кои гордо се расфрла и комуницира. Тажно е кога целото сценарио е така напишано, да ти го каже истото што си го мислиш додека го гледаш. Тоа не е задоволително филмско искуство, ниту пак е ефективно со намерите.

Најбизарно е што низ целиот филм упорно одат кратки инсерти од претходните во форма на флешбеци. Иако намерата им е поинаква, единствено што направија беше да ме потсетат колку всушност првиот The Matrix филм е супериорен во однос на овие мачни два и кусур саати што едвај ги издржав без да се фрлам сосе телевизорот од тераса. Има ли некои плави пилули што може да направат да се разбудам утре и да не се сеќавам на ова што го гледав?

Не знам ни од кај да почнам, озбилно. Прво, главната идеја е нефункционална. Нео е пак некако назад во Матриксот без јасни сеќавања за претходните три филмови. Постојат во самиот филм како видео игри кои ги дизајнирал. Браво, еј. Ајде сега цел саат да урламе како историјата ја памти оригиналната трилогија и колку е тешко да ја надополниш со ново продолжение. Но, Warner Bros бараат од Нео нова игра по секоја цена, односно нов филм. Намиг. Публиката паѓа во несвест од оваа информација. Веројатно таа реакција ја очекувале, не знам.

Не е само досадната приказна проблемот со The Matrix Resurrections. Во ниту еден момент не почуствував дека гледам The Matrix филм, затоа што не можеш упорно да настојуваш дека си The Matrix филм, а да си толку стилистички и идејно дистанциран од намерата. Дури и самите актери изгледаат како да се дојдени на сет без волја и ентузијазам. Да снимиме ова од девет до пет и да одиме да пиеме негде се. Кијану Ривс е како претрчан од пауза додека снимал некој Џон Вик филм, a Кери Ен Мос очигледно прифатила дека Холивуд има кренато раце од нејзе овие дваесетина години и не се ни замарала да дознае на кој филм е ангажирана во моментот. 

Лоренс Фишбурн и Хуго Вивинг се заменети со нови актери. Фишбурн знам дека не го ни викнале, ама Хуго Вивинг веројатно се изнасмеал на сценариото и ја избркал Лана Вачовски од канцеларија. Новиот агент Смит е смешка невидена. Оригиналниот Смит беше како Терминатор кец, еј. Те прогонува во сон, кога гледаш низ прозор, кога одиш на работа или кога плаќаш даноци. Новиов актер е само ненамерно комичен кога се труди да го емулира Хуго Вивинг. Без капацитет да создаде било каква тензија и грч што ќе овозможи да ти е грижа за Нео или било кој друг во ова лајно од филм. Комотно можеше да биде сосема нов лик. Истите впечатоци ги имав и за ликот на Нил Патрик Харис. Оди биди си Барни Стинсон или нешто, брату.

Кога ќе потрошиш толку многу време на сценарио што се потсмева со само себе, ниту една закана за главните ликови не успева да добие на интензитет за да функционира. Ако филмот не се доживува себеси сериозно, тогаш што треба јас да правам? Кое е искуството што треба да го имам? Да ги слушам истите муабети за неинвентивноста на Холивуд што сам ги правам за секој втор нов филм што ќе излезе? Ако сакаш да се бориш против тоа направи нешто свежо. Ние сме публика, наша задача е да мрчиме за тоа. Ти си филм, ти треба да ми овозможиш нешто друго. 

The Matrix Resurrections не е ни визуелно привлечен. Нема спектакуларни акциони сцени, целата акција е со евтина кореографија и компонирана како да е отцепена од третокласна телевизиска серија. Без никаков шарм. Имал ли воопшто некаков буџет филмов или е волонтерски сниман со два мобилни телефони? Го нема ни препознатливиот зелен филтер, ајде тоа може и самата приказна некако да го оправда, ама сепак. Немав никаков визуелен стимул освен тоа што ме печеа очи од шкарт ефекти што изгледаат постаро од компјутерски генерираниот Кијану Ривс со седумсто агенти Смит во The Matrix Reloaded.

Не очекував дека The Matrix филм ќе стане таква неуспешна, ненамерна пародија на сам себе. Некогаш ова го редефинираше начинот на кој се прават филмови, а денес е таков незначен остаток што ќе се изгуби во шумот од непотребни, непрофитабилни наслови и упропастени франшизи. Не дека било како му штети на оригиналниот The Matrix, ама жално е што е потрошено време за Resurrections да стане реалност. 

Ете, и да речеме дека Лана Вачовски навистина разбрала што е проблемот со креативноста во Холивуд и ете одвоила време да ни соџвака како никој од нас да немал допир со филмови овие десетина години. Меѓутоа, очигледно го пропуштила заедничкото за сите вакви продолженија на култни остварувања - ниту еден од овие филмови не бил бил успешен, неопходен или пречекан со ентузијазам. Затоа што можеби веќе сме ги виделе претходно во многу подобра варијанта, Лана.

Види такоѓе:

• Ни спотребал нов Матрикс
• Ретроспектива на The Animatrix
  

Ретроспектива на The Animatrix

Пак се наканив да ги изгледам The Matrix Reloaded и The Matrix Revolutions деновиве. Тоа ми е таа традиционалната годишна проверка на тие два филмови. Случајно да не станале подобри низ годиниве или мене да не ми се наштелувал вкусот за конечно да ги прифатам. Епа, уште не. Ќе мора да пробам пак догодина. Знам дека скоро се испомочав врз The Matrix Resurrections, ама планирам да го гледам деновиве и ми требаше загревање. Видов некои рецензии без спојлери баш денес и уште толку ми ги намалија очекувањата за филмот, ама ете ќе му седнам на сопствен ризик.

Го гледав и The Animatrix (2003) пак, после којзнае колку години. Некако го заобиколував можеби за да не си оштетам некои фини спомени што сега испадна дека само ми ја одржувале илузијата дека има нешто друго озбилно добро покрај оригиналниот The Matrix. Иако оваа аниме колекција на девет кратки филмови не му штети на првиот филм како двете (или трите) продолженија, пак некако не успевам да видам дека пристојно го надополнува и збогатува. Идејата е супер, меѓутоа најголемиот проблем со приказните во овој универзум ми е тоа што ми ја нарушуваат мистеријата што го обвива кецот.

The Animatrix е воглавно склопен од сценарија на Вачовски појачани со еминентни имиња од аниме светот. Озбилно, ако некогаш си гледал аниме, големи се шансите авторот на тоа аниме и на ова да работел. Колекцијата нуди некои идеи и перспективи што се или попатно спомнати низ филмовите или комплетно нови, ама пак се темелат на главниот мотив. Освен првиот што е 3Д анимација, другите визуелно се држат и денес. Убави се, шарени, анимацијата е различна кај повеќето, некои дури и се осмелуваат и за поекспериментален стил, меѓутоа пак е присутен главниот проблем што јас го имам. Kомплетно субјективен агол е. Ништо тука не е апсолутно лошо, само што ми лупи некои слоеви што мислам дека ми се поубави такви недопрени.

Всушност, добрите спомени од The Animatrix колекцијата ми биле само две цртанчиња. Првиот е The Second Renaissance, од некоја причина поделен на два дела. Ја објаснува војната помеѓу машините и луѓето и како точно дошло до тоа човештвото да биде така поробено. Она што ми е најинтересно за The Second Renaissance е начинот на кој успева да создаде свој свет, а пак да гравитира околу главните постулати на првиот The Matrix. Приказната што ја раскажува би можела да функционира исклучиво како аниме, па веројатно од таму доаѓа таа симпатична привлечност. 

Вештачка интелигенција што настојува да преговара некаква рамноправност со луѓето и притоа се труди да им се допадне имитирајќи ги, е многу поефективна кога е стилски вака склопена. Не знам дали идејата на Вачовски била да завземеме страна, ама некако полесно можеш да разбереш зошто ситуацијата изгубила контрола и како човештвото можеби и заслужено се удрило со свој робот по глава. Од друга страна The Second Renaissance не се обидува да понуди алтернатива за соживот, така што ако успееш да ги разбереш постапките на луѓето можеш и за нив да навиваш. 

 

Не знам дали Вачовски имале намера да протнат некој реален политички дискурс тука, веројатно не е толку сериозно, ама е забавно за гледање. Има толку многу ситници што се кул, такво е полно целото. Гледаш како машините постепено се одвојуваат од нивните хуманоидни облици со што се дистанцираат од создавачот и како го претвораат во извор на енергија откако ќе им биде помрачено сонцето. Што знам, можеби ми лепи ова затоа што огромен дел од оваа идеја е познат од првиот филм, само без ситните детали кои во склоп на форматот успеваат некако добро да ја реализираат. Да го видиш истово на филм, ќе го нема истото влијание.

The Second Renaissance ќе ти изнуди и некоја емоција. Прави некое непријатно чувство кога машините ќе одлучат дека луѓето ќе им бидат новиот извор на енергија. Целата таа сцена е таква морбидна, гледаш дека човештвото е конечно поразено и без друг избор освен да биде батерии за некој робот таму да може да си светка. Стварно не знам што прават машините со покоренето човештво во The Matrix. Што би можеле да прават автономни роботи? Си седат, си кулираат? Се размножуваат? Се шетаат низ вселената? Ако продолжам да терам во оваа насока, цел The Matrix ќе ми изгуби смисла. Во некоја следена прилика можеби.

Второто парче од The Animatrix е A Detective Story. Noir приказна за детектив најмен да го најде хакерот познат под името Тринити. Такво е мангупско, со старошколски Хемфри Богарт шмек и сите можни клишеа од жанрот по кое е обликувано. Отсечено од The Matrix трилогијата можеби повеќе од сите други во аниме колекцијава, ама баш и затоа е толку добро. Сопствено си е некако во свој фазон, а баш вешто ги користи својствата на изворниот материјал. Не се труди да врзе никаква приказна со ништо, барем не премногу, туку е само перспектива што судира два жанрови онака најелегантно што може.

 

Многу подобро од остатокот во колекцијата. Зевав на оние со дечкото што сам се отштека од Матриксот или децата што експлоатираат глич додека не дојдат Агенти да го закрпат. Можеби едно од тие што се така позначајни за спомнување е Program. Да, се потпира многу на акција што не мислам дека е главната струја на The Matrix како концепт, ама има јак штос на крај што го имав заборавено и така фино ме окези. Остатокот е онака. За аниме и Матрикс ентузијасти што сакаат да црпат сè и сешто од универзумот. Би сакал и јас да можев така, ама чим не успеав скоро дваесет години...

Со ова мислам дека сум сега спремен за The Matrix Resurrections. Може уште еднаш да го пуштам првиот за да ме испере од продолженијава и да ме спреми за новото што е исто така беспотребно и вишок. Или можеби ќе се изненадам, не знам. Со нула очекувања и горки чувства од сè што не ми е оригиналниот филм, може и ќе паднам на кондиција и ќе ми се отвори мозокот за нешто ново. Ако воопшто има нешто ново филмот, а не само истото од кецот, секако.

Види такоѓе:

• Ни спотребал нов Матрикс
• Селекција од Love, Death + Robots
• Втора тура Love, Death + Robots
  

Ни спотребал нов The Matrix

Знаев дека некогаш наскоро треба да излезе четвртиот The Matrix, ама не очекував дека ќе биде во декември оваа година. Не дека некој побара ново продолжение воопшто. Колку и да не ги сакам The Matrix Reloaded и The Matrix Revolutions, некако си ја имаат заокружено таа беспотребно развлечена приказна. Ете, имав скоро дваесет години да ги прифатам, а со секое гледање ми се подосадни и подосадни. Кецот е толку совршен и доволен што никогаш не осетив потреба да копам подлабоко во тој свет. 

Го пуштив трејлерот за новиов, The Matrix Resurrections. Уште еднаш, па пак. Нула возбуда, ама ме копкаше. The Matrix беше огромна ствар додека растевме и некако не можеш да чмаеш на страна додека се подава нешто ново. Да, разочаран сум од трејлерот, ама не сум баш изненаден. Колку време наназад сè што излегува од Холивуд е базирано на веќе воспоставен бренд? На никој не му се ризикува денес. The Matrix кецот е можеби еден последните големи оригинални блокбастери што се занимавале со научна-фантастика, затоа само си го зајакнува статусот како што старее.

 

Најзабавно ми е што го намирисаа Кијану Ривс како доби малку на популарност изминативе години со John Wick, па почнаа да го пикаат и цедат кај стигнат. Беше грмушка во СпонџБоб филм, сними трет Bill & Ted, стана меме, глумеше во некоја сомнителна серија, се промафта низ Cyberpunk 2077... Затоа и продолжение на The Matrix додека Кијану Ривс е така фино профитабилен звучи како логичен чекор. Мислам, среќен сум за него, стварно супер лик е и си го заслужува успехот, ама уште малку и ќе го потрошиме. 

Од она што може да се види во трејлерот, The Matrix Resurrections не нуди нешто особено ново и свежо. Само референцирање на познати моменти од првиот филм и малку акција во сите правци. Шарени апчиња, мини-Морфеус, Агенти и кунг-фу. Имав чувство како да гледам трејлер за римејк или SNL скеч, што веројатно така и ќе испадне на крај. Таков софт рибут како Star Wars: The Force Awakens, само онака спакуван во поразлична амбалажа за да се излажеш на прво гледање додека си замајан од возбуда. На долги стази нема да функционира и ќе го заборавиме за брзо. 

Сакам да не сум во право, ама трејлеров и не ми дава некои цврсти контра-аргументи. Што е последното добро што излегло од сестрите Вачовски? The Matrix кец, сигурно не се ни сеќаваш на Jupiter Ascending. Освен тоа, за The Matrix Resurrections успеале само Лана Вачовски да ја убедат. Студиото и онака ќе снимало четврт The Matrix со Вачовски или без, а Вачовски како режисер подобро стои на постер од некој друг нов во франшизата. 

 

Ене кај е декември, ќе видиме. Малку сакам да верувам дека само првиот трејлер е ваков, нешто како омаж на франшизата, ама кога ќе ја земеш предвид историјата на кој го крпи ова и како функционира мејнстримот денес, некако тешко дека ќе успееме да се разубедиме со The Matrix Resurrections. Ќе го гледам сигурно, не ми се пропушта ова, па макар била и најголемата катастрофа откако постои филм како медиум. Не ми требаа ни претходните два, па пак ги проверувам од време на време да не случајно станале подобри.