Blizzard за 10 годишнината на World of Warcraft, пуштија специјална верзија на првиот рејд, Molten Core. Оваа верзија на Molten Core, наменета за 40 играчи наводно треба да го рекреира чувството од пред десет години, кога гилдовите со денови ги губеле нервите, убавите оценки, работните места и своите животни сопатници. Верзијата е адаптирана за левел 100, и освен маунтот што се добива на крај, нема ништо друго корисно. Но, самото тоа што е само овој Molten Core е привремен (до почетокот на јануари), вреди за уникатната награда и потрошеното време.
Имав неколку обиди да го стрчам, меѓутоа времето потребно за тоа не успевав да го најдам во работна недела. Тие, скоро три саати што ми ги одзема, секако дека се исплатеа. Самото искуство беше убедливо најлошото во WoW до сега, ама па во исто време и едно од поинтересните. А, што да очекуваш кога ќе споиш 40 играчи од кои пола не знаат што да прават, десет не знаат да си ја играат класата, пет воопшто не знаат да ја играат играта, додека различни два-тројца од време на време се надвор од инстанцата или afk. Четот е активен постојано, но наместо за објаснување на стратегија и тактики, се користи за меѓусебни навреди, тролање и по некоја добра заебанција од која ќе се потуриш со кафе од смеење. Генерално, собрани сите типови на играчи во едно место, и покажување на грозната страна на LFR опцијата. Со оглед на тоа што Blizzard ги разгали сите со упростувањето на играта, а на специјалниов Molten Core нивото на тежина делува автентично, како "на времето", во тие три саати често се менуваше поставата на тимот.
Ги имам пропуштено тие легендарни денови на Molten Core, така што мене ми беше интересно. Добро е што е доволно само еднаш. Верувам дека пред десет години било многу, многу подобро со гилд или барем координирана група на луѓе кои не се комплетни шупаци. Иако ги трчаме старите рејдови со другари чисто за ќеф, ми се свиѓа идејата на Blizzard вака од време на време да ги прилагодува и за максимум левел.
Сега кога Molten Core ми е исчистен, маунтот и ачивментот собрани, можам да се фокусирам на алтовите што дремат и чекаат да стапнат во експанзијата.
No comments:
Post a Comment