Осврт на Star Wars: The Force Unleashed II

После долго време чекање, литро лиги од трејлерите и еден лош стрип измеѓу, конечно е време да се дискутира за самата игра. Star Wars: The Force Unleashed II беше неизбежно продолжение на сега веќе култната The Force Unleashed што излезе пред две години. Играта за среќа, овој пат, речиси во исто време излезе и за PC со што сите без PS3 бевме поштедени од чекање.

Играта е evil in disguise. Почнува одлично, ветувачки, за после едно-две нивоа, да разочара. Многу пати кажав дека во оргиналот, тоа што најмногу ме привлече беше генијалната приказна која беше одлично расакажана преку не-толку-многу оргиналниот гејмплеј. Приказната делуваше сомнително уште од самиот почеток. Марек се враќа како клон, создаден на Камино (доколку има трет дел ова, нема да ме зачуди ако го вратат Марек како лошиот брат близнак). Бидејќи клонот ги има сеќавањата на оргиналниот Марек, прво што се обидува да направи, е да ја најде Џуно, девојката од првиот дел. Не дека имам проблем со вакви романтични саб-плотови, меѓутоа тука играта како целосно да се потпира на тоа. Освен тоа што Марек цело време кенка по Џуно, друго ништо не видов. Рам Кота, слепиот Џедај е заробен во гладијаторска арена на Cato Neimoidia, и втората мисија се одвива токму таму, каде што Марек треба да го ослободи и играта да продолжи со своето досадно дрвење.

Рам Кота е комплетно усран. Знаеме дека е слеп и дека е Силата му е прилично многу наклонета, но не и дека слеп човек може толку јасно да те води низ цела игра. Од трејлерите (уште од првиот што излезе) најмногу се радував на Дегоба и делот со Јода. И ова е една од стварите убацени колку да ги има. Вкупно на Дегоба поминав една минута, сосе трчање неколку метри и cut-scene и продолжив комплетно разочаран. Зошто воопшто Марек оди на Дегоба, кога не дознава ништо ново и интересно (за играчите)? Како што реков, плитко, колку само да го има.

Понатаму веќе не ни следев. Проаѓав репетитивни нивоа, млатев Стормтрупери и роботи од Империјата што се тепаат со досадни комбоа, скокав чат-пат и ги правев истите работи, пак, пак и пак. Нивото со моторите на бродот ме напна максимално, зошто ги претрчував истите ходници постојано, иако играта некако сакаше да ми ги протне како нови. За споредба, првата имаше преубави нивоа, различни планети, а на крај заврши со Death Star.

Гејмплејот не е ништо поразличен, само што тука, онака симболично, Марек има по еден лајт-сејбер во рацете. Скоро истите финти од првата, само со два сејбери што воопшто не прави разлика. Ме занима во тројката со што ќе држи третиот сејбер, онака симболично, нели. Штета, играва требаше да биде тоа што веројатно не беше возможно. Целата мала франшиза што почна со The Force Unleashed можеше многу подобро да испадне и да биде дефинитивната алка која ќе ги поврзе двете филмски трилогии.

Играта не успеав ни да ја довршам до крај. Застанав негде на пола од последното ниво и немаше смисла да го играм истото што го играв претходните нивоа. Да биде уште полошо, играта е прекратка. Само што се заиграв, видов дека не само што не сум на почеток, туку сум при крај. Uninstall.