Легендата за Tomb Raider: Legend

Очигледно некои игри никогаш нема да ги завршам и Tomb Raider: Legend е една од тие. Скоро година откако ја почнав и веќе некое време сум на две мисии пред крај. Обично ваквите добри игри намерно ги играм споро, за уживањето да ми трае подолго, бидејќи ретко кои игри сум ги играл втор пат од почеток до крај.

По година дена бавно "уживање" во Tomb Raider: Legend, мислењето за играва ми остана исто. Ова е најдобрата игра за PlayStation 2 и најдобрата во Tomb Raider серијалот. Legend успева да ги достигне сите нивоа на совршенство кај една игра, од графика, до игривост и приказна. Лара Крофт трага по Екскалибур, низ осум долги мисии насекаде во светот, од древни храмови во Боливија, преку покривите во Токио и Хималајските снегови, па се до гробницата на Кралот Артур каде што сум јас моментално заглавен од декември минатата година (немав играно 6 месеци). Преубави предели, одлично изработени со куп препреки на кои заглавував со саати, за да отворам една мочана врата. Низ мисиите Лара е во постојан контакт со помошникот од Британија, проследено со културен број на сцени кои ја збогатуваат приказната и дозволуваат да земеш здив од постојаното трчање и скокање.

Лара никогаш не изгледала подобро, Karima Adebibe е дефинитивно најдобриот модел за ликот, не ми е јасно зошто мораа да ја сменат за новиве игри. Не дека нешто и фали на девојката од Tomb Raider: Underworld (последната игра од серијалот, излезе минатата година), но Карима одговараше совршено и не изгледаше како ефтина порно ѕвезда.

Летово не ми останува ништо друго, освен конечно да ја завршам Legend за да можам да ги играм последниве две Tomb Raider игри што излегоа за PS2. Не знам каква е верзијата за PC, не се сомневам во квалитетот, но Tomb Raider најмногу ми го прави ќеифот на PS2. А, имам спомнато дека причината поради која купив PS на времето беше Tomb Raider III?