Ќе ја завршам годинава на Crapwerk со PS2 игрите од кои прстиве ми се доискривија... Пошто PS2 дојде малце покасно кај мене дома, уште играм стари игрици, а и ќе продолжам, додека не падне цената на PS3. 2009 и немаше којзнае колку многу игри за PS2 што ми го привлекоа вниманието, а догодина ќе има уште помалку. PS2 веќе некое време го гази новава генерација конзоли и најмногу за две години комплетно ќе го истиснат.
Се изнаиграв Black годинава. Пуцачина од 2006, меѓу најдобрите што воопшто сум ги играл, било на PC, било на конзола. Играчот е во улога на Jack Kellar, оперативец (black ops) на ЦИА кој м'кља терористи наоколу. Приказната не е којзнае колку битна, мене не ме внесе баш многу, ама добри се сцените измеѓу нивоата. Супер се реализирани, само што некако брзо ги заборавав. Black ме фураше на моменти како Call of Duty, но не до тој степен да се осеќам како воен ветеран и да имам флешови во наредните неколку месеци по завршувањето на играта. Во Black најмногу ме фасцинира околината и дизајнот на мапите. На моменти ме потсеќа на Half-Life 2, има такви пусти разрушени места, темно-жолта сатурација и сиви бои, многу слична атмосфера. Одлично и детално сработено. Мисиите се речиси слични како и во повеќето FPS игри, многу акција, некогаш бараат и тактички потези, значи ништо посебно и ново, туку баш тамански како што треба да е. Интересно е тоа што може да се носат само две оружја и неколку бомби. Ништо повеќе. Па така што некогаш ситуации кога дел од мисијата ќе зависи едно оружје, а некогаш ќе треба да се направи и избор помеѓу неколку. Да не го дрвам, Black е задолжителна игра за PS2.
God of War II ја играм месецов. Конечно ми дојде на ред, читав толку добри рецензии за играва и испадна се точно. Се гледа дека е искористен максимумот ресуси кои PS2 ги нуди графички и тоа ја прави играта уште толку поубава. Со оглед на тоа што сме 2009 и сме виделе што се може со графиката денес, ретко ме изненадуваат постари игри. God of War II е hack & slash какви што има многу за PS2, и сега ми е јасно зошто го сметаат најдобриот од својот вид. Приказната е одлична, инспирирана од грчката митологија каде што главен лик е Кратос, курназ што прави покољ низ Античка Грција, од штанцани војничиња до Колоси и Богови. God of War II има куп разни комбоа, фраерски оружја и одлични анимации. У која друга игра можеш да му откорнеш рака на некој и да го заколеш со неговата (откорната) рака у која држи меч? :)
Tony Hawk's Pro Skater 3 играв цела пролет, ко демек за размрдување. Возев скејт ко дете, а и од тогаш играм вакви игри. Интересни скејт-паркови и локации, финтици, комбоа, па и некои немогучи ствари што никако неможев да ги пројдам. Tony Hawk's Pro Skater и Fifa Street 2 се баш онака игри за одмарање мозок, после напорен ден или у напорен период. Добра музика у позадина, стискаш, леташ, пркосиш на гравитација...
Со ова и ќе го завршам првиот дел, другиот здравје догодина, за пет саата цепам на планиње и мора да легнам. Tekken 5 и Crash Nitro Kart нема потреба да ги спомнувам, знаеме дека се игри што најдобро функционираат во друштво.
П.С. 2009 да ја заборавиме.
Се изнаиграв Black годинава. Пуцачина од 2006, меѓу најдобрите што воопшто сум ги играл, било на PC, било на конзола. Играчот е во улога на Jack Kellar, оперативец (black ops) на ЦИА кој м'кља терористи наоколу. Приказната не е којзнае колку битна, мене не ме внесе баш многу, ама добри се сцените измеѓу нивоата. Супер се реализирани, само што некако брзо ги заборавав. Black ме фураше на моменти како Call of Duty, но не до тој степен да се осеќам како воен ветеран и да имам флешови во наредните неколку месеци по завршувањето на играта. Во Black најмногу ме фасцинира околината и дизајнот на мапите. На моменти ме потсеќа на Half-Life 2, има такви пусти разрушени места, темно-жолта сатурација и сиви бои, многу слична атмосфера. Одлично и детално сработено. Мисиите се речиси слични како и во повеќето FPS игри, многу акција, некогаш бараат и тактички потези, значи ништо посебно и ново, туку баш тамански како што треба да е. Интересно е тоа што може да се носат само две оружја и неколку бомби. Ништо повеќе. Па така што некогаш ситуации кога дел од мисијата ќе зависи едно оружје, а некогаш ќе треба да се направи и избор помеѓу неколку. Да не го дрвам, Black е задолжителна игра за PS2.
God of War II ја играм месецов. Конечно ми дојде на ред, читав толку добри рецензии за играва и испадна се точно. Се гледа дека е искористен максимумот ресуси кои PS2 ги нуди графички и тоа ја прави играта уште толку поубава. Со оглед на тоа што сме 2009 и сме виделе што се може со графиката денес, ретко ме изненадуваат постари игри. God of War II е hack & slash какви што има многу за PS2, и сега ми е јасно зошто го сметаат најдобриот од својот вид. Приказната е одлична, инспирирана од грчката митологија каде што главен лик е Кратос, курназ што прави покољ низ Античка Грција, од штанцани војничиња до Колоси и Богови. God of War II има куп разни комбоа, фраерски оружја и одлични анимации. У која друга игра можеш да му откорнеш рака на некој и да го заколеш со неговата (откорната) рака у која држи меч? :)
Tony Hawk's Pro Skater 3 играв цела пролет, ко демек за размрдување. Возев скејт ко дете, а и од тогаш играм вакви игри. Интересни скејт-паркови и локации, финтици, комбоа, па и некои немогучи ствари што никако неможев да ги пројдам. Tony Hawk's Pro Skater и Fifa Street 2 се баш онака игри за одмарање мозок, после напорен ден или у напорен период. Добра музика у позадина, стискаш, леташ, пркосиш на гравитација...
Со ова и ќе го завршам првиот дел, другиот здравје догодина, за пет саата цепам на планиње и мора да легнам. Tekken 5 и Crash Nitro Kart нема потреба да ги спомнувам, знаеме дека се игри што најдобро функционираат во друштво.
П.С. 2009 да ја заборавиме.