Почеток на петтата сезона на The Clone Wars

Полека почнуваат новите сезони од сериите кои ги следам редовно. Викендов почна и The Clone Wars, таму каде што застана минатата сезона. Дарт Мол заедно со Саваж Опрес ја продолжува својата одмазда и потрага по Кеноби. Двајцата Ситови се помоќни од било кога и убиваат и пљачкаат сè што ќе им дојде при рака. Пробаа дури да регрутираат и армија пирати. 

Првата епизода најавува една помрачна сезона. Галаксијата е до гуша во војна, криминалот цвета на сите страни, а продуцентиве одат баш до таму до кај што им дозволуваат глупавите PG ограничувања. Затоа и дробам дека со последната сезона докажаа дека имаат поголеми јајца од сите инволвирани во новата трилогија.

И, чисто се сомневам дека ова ќе биде последна сезона. Премногу добро им оди за да ја прекинат. А, би гледал уште пет сезони ако се волку добри како што се сега.

Пандарија

Океј, завчера решив да видам што е толку посебна новата експанзија Mists of Pandaria. Ми го испраа мозокот со ивентот, очигледно. Башка, после долго време пак сум во играта со другарчињата од маало. И, во кратки црти - Пандарија апсолутно владее! Каде да почнам? Blizzard решиле да пуштат срце и да понудат Пандарени и на тие што уште не ја купиле експанзијата. Со тоа што, недостапна е Monk класата како и оној дел од континентот за 85-90 левел.

Си направив Shadow Priest. Не сум ја играл класата сериозно, а и мислам дека тоа немаме во маалската екипа. Почетната зона е феноменална. Преубаво изгледа, квестовите се разноврсни и интересни, приказната е закон, а има и музика што комплетно се вклопува во целиот амбиент. Мислам дека никогаш до сега немам направено толку скриншоти од било која друга зона. Приказната почнува на остров кој плови низ океанот, бидејќи е всушност грб од џиновска желка која се вика Shen-zin Su. Таму се наоѓа и храмот во кој Пандарените ги тренираат боречките вештини. Местото е во духот на кинеската/азиската митологија и култура. Од вегетацијата, до животинскиот свет и градбите. Иако се вклопува во рамките на WoW, на моменти изгледа како да играш сосема друга игра. 

И, приказната што е? Почнуваш со краток тренинг и вовед од онаков стереотипен стар учител за кинески борчки вештини и си "избраниот" што треба да ги среди фрките со четирите елементални духови. Да не навлегувам во детали, квестовите со елементалите се сериозно добри. Откако ќе го победиш најголемото зло на островот, почнува еден од најдобрите моменти што сум ги видел во играва. Патот те води до самиот Shen-zin Su, кој се жали дека има трн кој го загрозува неговото постоење. Трнот е всушност брод кој се забил во брегот, и кој војната помеѓу Хордата и Алијансата ја довел до хармоничниот дом на дебелите панди. Тука квестовите се надоврзуваат на синематикот со која беше најавена експанзијата. По низа квестови од Хордата и Алијансата, доаѓа момент кога играчот ќе мора да се одлучи на која фракција ќе се приклучи, бидејќи нели, Пандарените се неутрални. Одбрав Хорда и се најдов во Оргримар каде што Гарош Хелскрим ми приреди топло добредојде ("Ако брат ти се приклучил на Алијанса, ќе мора и него да му го одереш крзното").

Она што ме изненади кај Пандарија е влијанието кое го има врз играчите. Од класичните серковци што хараа пред месец дена нема ни трага. Насекаде расположен народ сите возбудени од новите ствари, нешто приближно до најдобрите денови на WoW. Cataclysm за жал исфрустрира огромен број луѓе, нешто што сериозно се одрази на заедницата. Овие три дена е баш пријатно, се надевам дека така и ќе остане. 

Левелирањето е брзо, моментално сум 24 левел, а вкупно играв неколку саати. Квестовите во Azshara со Гоблините се врв, едвај чекам да видам како е во другите зони каде што имаше големи промени со минатата експанзија. Талентите се можеби упропастени, меѓутоа сега за сега не ми се одразија на гејмплејот. 

Останувам во Азерот уште една недела. Таман ММО фикс додека не излезе 1.11 печот на RIFT. После тоа ќе си се удомам пак таму, зошто се претплатив на една година минатата недела. За Torchlight II уште ништо не стигнав да пишам, зошто уште не ни играв ко што треба. Саат време не се важи. А, добра е. Ептен е добра.

Лошите и не толку лошите страни на Revolution

Ќе потрошам уште еден муабет на серија што може да ја снема среде сезона, наместо да пишам за нешто сосема солидно како Suits. Се мислев дали воопшто вреди, ама сè што може да послужи како потсетник за тоа колку е Џ.Џ. Абрамс преценето копиле, ќе го опнам тука. 

Пред неколку месеци, објаснив што е Revolution и не би да се повторувам. И, пред да се предомислам за постов, ќе прејдам на впечатоците. Генерално е онака, не прави некоја разлика во неделниот распоред. Сепак, ќе се даде шанса и на третата епизода. Ако не пишам скоро како е, сигурно е дека ќе ја посочам како пример за лоша серија следниот пат кога ќе најават слична. Да не бидам ептен клошар, ќе почнам со не толку лошите моменти, кои одеа и до океј. Останатото е како упростена верзија на Jericho, нешто за најмладата публика, да оди во недела сабајле.

Сетингот е кул. Како што тогаш спомнав, потсеќа на Life After People. Ако ништо друго, интересно е да се види како би изгледале големите градови во САД по петнаесет години без струја. Има неколку ликови што се океј, како типот што работел во Гугл, негативецот и Гас од Breaking Bad. Отприлика тоа се сите ликови што се подносливи и ти е гајле што би се случило со нив. Приказната колку и да е полна со дупки, има мааал потенцијал да се развие во нешто подобро, само што се сомневам дека ќе биде нешто што досега не сме го виделе. Црни чадови и поларни мечки на тропски остров, пали само еднаш. Само еднаш.

Лоши страни има еден куп. Не толку како Terra Nova (ха, да не сум пишел немаше да ми текне!), ама доволно за следната епизода да е пресудна. Глупости од типот на стигнување пешки во Чикаго, онака чист, свеж и наспан, за пола ден од некое село во околина. И, уште во првото место да го најдеш човекот што го бараш, од прва? И, како тоа 15 години во иднина без електрична енергија сите се експерти за такво елегантно мечување? Еден куп вакви ствари што нема да ги спојлам сега, и еден куп клишеа. Дури и црнецот од Jericho си има соодветна варијанта тука.

Некако дејството се одвива бргу. За две епизоди се случија толку многу ствари, а сепак ништо битно. Тензија нула, турска серија е понапната од ова. Кога ги знаеш архетипите на ликовите, знаеш од кого што можеш да очекуваш. Единствената причина поради која ќе ја гледам и следната епизода е да видам како планираат да го развиваат ова. А, да. Има и флешбеци. Ја има и Џулиет.

Околу последните броеви на Spawn

Се мислев, меѓутоа и нема баш да навлегувам детално во тоа што се случуваше после Spawn #208. Во секој случај, има многу да се збори за Spawn, кој моментално го има статусот на најпотценет стрип на денешницата. Океј, еден од најпотценетите. 

При читање на последниве броеви, бев решен да го опишам од листата на стрипови за следење. Приказната направи чекор во правец кој делуваше веќе видено и рециклирано. Во еден момент помислив дека пак ќе ја читам приказната за напатениот Спон и неговиот вечен душман Малеболџа. 

Откако Џим Даунинг е Спон, Мекфарлејн пробува некакво "враќање на корените", кое повеќе личеше на обид да се пополни празнината која ја остави Симонс. Враќаше ликови, одолговлекуваше ствари без потреба и стигна до момент кога ќе се запрашаш дали стрипот тапка во место. За среќа, успеа да изненади, да ги поврзе точките и да му даде смисла на Спон. Без разлика дали погодил нечиј вкус или не.

Факт е дека стрип како што е Spawn денес и нема некаква формула за успех. Темите инспирирани од библиска митологија не палат како пред дваесет години, а токму тоа е сржта на ликот. Кога ќе поставиш такви корени, малку е тешко да избегаш од тоа. Дури и самата приказна околу Џим Даунинг доби таков размер. Даунинг со своите способности убеди огромен број на луѓе дека е "Второто доаѓање", доби низа слебеници кои го третираат како (модерен) Исус. И, тоа е сосема на место спакувано и одлично претставено. Приказната забегува до тој степен што во целиот тој хаос се мешаат и Ватикан, сомнителни инвеститори и организации, и покрај тоа што си има стандардните врагови од Пеколот.

Овие броеви фрлија и светло на непознатото минато на Даунинг и зошто баш тој е наследник на Симонс. Симбионтот си доби посебен третман, и тоа во најубаво нацртаните стрип-табли што сум ги видел во последно време. Кудрански е БОГ и одговорно тврдам дека е најдобриот цртач на Spawn, подобар дури и од Капуло. Мислам дека и не е возможно помрачно да се пренесе атмосферата која владее во стрипот.

МекФарлејн припомага со приказната и тоа баш во моменти кога има некој критичен пресврт. Како газда на целата франшиза, сосема професионално си ја врши работата и точно знае кога е потребна негова интервенција. И, плус кога ќе ја видиш насловната на #221...

Ме занима што ќе случува понатаму. Симонс како да ѕирка од некој агол, ама ми се чини дека е прерано да го вратат. Во секој случај, продолжувам активно да го следам Spawn.

Call of Duty: Modern Warfare 3

Не ми е јасно како со секое ново продолжение успеваат да го надминат претходното. Формулата е таа, веќе со години наназад, и очигледно перфектно функционира. Без размислување, Call of Duty серијалот ми ги понудил најдобрите шутери.

Продолжението на Modern Warfare 2, нуди искуство во екот на Третата светска војна каде двете најголеми спротиставени сили се нормално Русите и Американците. Играчот приказната ја тера преку неколку различни ликови, некои добро познати од претходните наслови. Мисиите се одвиваат во неколку светски градови, како Њујорк, Париз, Лондон, Прага, меѓутоа мене омилена ми беше онаа во Сиера Леоне. Од моментот кога изрипуваш од река со снајпер до песочната бура, ова сигурно беше една од најдобрите мисии во цел серијал.

Приказната е малку тешка за следење, зошто сè брзо се случува, а кратките брифинзи меѓу мисиите не се доволни за да се создаде толку прецизна слика. Не ти ни треба којзнае каков вовед за да истрошиш неколку жаржери во сè што е непријател, без разлика дали се наоѓаш во авионот на претседателот или во тунел во Прага. Доволна е да те поврзе со ликовите кои ти помагаат во мисиите, до тој степен што емотивните завршетоци не те изненадуваат. А, и друга работа што не сум ја видел во игра, е таков театрален пад на Ајфеловата кула. Цареви се за правење филм. 

Графиката не е којзнае колку подобрена, барем јас не приметив нешто многу различно. Она што е за пофала, е поголемата слобода на движење. Доколку порано мисиите беа линеарни, тука има еден куп начини како да дојдеш до непријателот, а и да се засолниш. Ако се игра на потешко ниво, има многу поголем простор за соодветна тактика. И, нормално единствениот минус - траеше пократко и од Black Ops. Ја цепкав со денови, а пак на крај времето за кое ја пројдов беше околу пет саати. Special Ops и другите модови не ме интересираат баш многу, а и немам време.

Следно од серијалот е Black Ops 2. Првпат Call of Duty ќе забега во футистичка војна, со мисии во 2025. Како ќе го изведат тоа, ќе видиме во ноември.

Датум и нов трејлер за RIFT: Storm Legion

Storm Legion на 13-ти Ноември, најавено со нов трејлер и цена за експанзијата. Деновиве ќе се претплатам на една година и ќе ја добијам бесплатно. 

Џабе везам за тоа колку RIFT е најдоброто ММО. И, искрено ми е криво што не го добива вниманието што го заслужува. Присутен сум уште од затворената бета, ја гледав играта како расте и развива и каков посветен тим се грижи за неа. Од игра што почна како WoW клон (со плус динамична содржина), направија ѕверотина која ги надминува сите игри во жанрот во секој поглед. Дури и приказната ја развија, вметнаа уникатност, само некако срамежливо го покажуваат средниот прст кон конкуренцијата. Веројатно тие џиберите од маркетинг тимот треба некој фино да ги рашамара и раздига на клоци. Работите ли нешто, ало? Мислам, сите други MMORPG наслови што урлаа на секој банер, треснаа од земја, не? RIFT се одржа и покрај триста глупости, дури вадат и експанзија.

Смачено ми е да објаснувам што е RIFT толку битна за жанрот, џабе е. Панди се шиткаат повеќе, деца можат и на шпорет да пуштат WoW... Што ако размислам подобро и не е толку лошо. Ако дојде таа заедница од мрсулави германски второодделенци кај нас, ќе ја ебат тотално. Тие малку играчи што ги има RIFT барем се сериозни и возрасни.

И, што ми беше муабетот? Да, Storm Legion. Еве една фина листа на мал дел од стварите што ќе ги има, што Trion ги најави на PAX.

Breaking Bad: И, сега што до следното лето?

Мислам дека вака не сум се осетил од времето на Lost. Знаев дека живи ќе се јадеме уште од моментот кога разбрав за делењето на сезонава на два дела. Другиот дел, следното лето. Фак оф. Идат спојлери. Многу спојлери. 

Кога заврши четврата сезона, муабетот беше "И, сега што?". Каде ќе оди серијата после ова? Што повеќе може? Очигледно дека може, и може многу. Комотно можам да кажам дека вистинскиот 'breaking bad' момент на Волт беше токму во оваа сезона. Останатото беше само успат. Тука е вистинскиот бесмилосен нарко бос, кој може да да стиши девет луѓе сместени во различни затвори. Тука е моментот кога не му ни треба шеширот за да биде Хајзенберг. Комплетно забега, а веќе не му требаа ни пари. 

Мислев дека врвот на сезоната е епизодата со возот. Седев и ќутев неколку минути откако заврши. И, после што? Го скинаа Мајк. Мајк, крив, ама не и дужен. Еден од најдобрите ликови во цела серија. Крајот на сезонава барем не ме изненади. Четири сезони чекав Хенк конечно да се посомнева во Волт. А, како последна етапа од серијата што друго би можело да биде? Да заврши среќно, сигурно нема. Америчка серија е, правдата ќе се истера до крај (мада, убија дете бе, шо знаеш). Знаеме каков ќе е исходот, ме занима само како ќе извозат до таму. Понапнато ќе биде од било кога. Ја навивам за Волт, серко е Хенк. Серко со добра душа, ама ипак.

Три недели до Torchlight II

Покрај сите оние работи за RIFT на овогодинешниот Pax Prime кои ја расплакаа заедницата од среќа, Runic Games извадија и трејлер со кој го најавија датумот за Torchlight II. Играта официјално ќе биде објавена на 20-ти месецов, така што има време да се испазарат неколку резервни маусови.. мауси.. Мауси е?

Како и да е, се надевам дека ќе се исплати чекањето, зошто мене ми е нарачана уште пред два месеци. А, ја чекам од првиот момент кога ја најавија. Две години. Runic одложуваа неколку пати, со оправдување дека ќе добиеме исполирана игра, далеку подобра од оргиналот. Тие што ја пробаа бетата, тврдат дека се во право, па ете за три недели прилика сите да се увериме. 

Мислам дека видеава ги немам постирано, па еве ги. Класите во Torchlight II: The Outlander, The Embermage, The Berserker и The Engineer.

Него, мене и друго почна сериозно да ме занима. Guild Wars 2. Другар ја донесе на работа и од тоа што видов, делува како да го оправдува хајпот. Језиво добро изгледа.

EDIT: Ова е 600-тиот пост на Crapwerk. :)

Doctor Who: Риспект за Мет Смит

Кога Мет Смит би го немал тој уникатен шарм, би работел како жонглер на некој баскерфест каде што неодговорните родители би ги плашеле нивните разгалени деца со него. За среќа, талентот му овозможи да се истакне како еден од најдобрите Доктори кои стапнале во Тардисот.

Ја изгледав првата сезона со Мет Смит како единаесетиот Доктор и сум воодушевен. Од неговата изведба, од приказните, а и од Карен Гилијам како новата придружничка - Ејми Понд. После Дејвид Тенант, ми требаа месеци за да продолжам со новите епизоди. Дејвид Тенант е феноменален, меѓутоа има нешто посебно околу Мет Смит. Далеку од тоа дека сакам да ги споредувам, двајцата се одлични. Но, сите што се сомневаа во изборот за тогаш новиот Доктор, може комотно да му гризнат од лептир машната. Или од шишката, сеедно.

Кога Мет Смит го превзема Тардисот, беше многу сличен на претходниот Доктор. Нормално, за транзицијата да биде мазна. Докторот во суштина е тој, но оваа инкарнација е некако потемпераментна, ексцентрична и налудничава. Дури и Ејми Понд и Рори се такви, да одат во комплет. Комплетно забегана екипа. Најдобрата комбинација од сезоната со Дејвид Тенант и Били Пајпер. 

Покрај тоа, продукцијата го достигна врвот тука. Приказни, ефекти, сценарио. Би ги издвоил "Victory of the Daleks", "Vicent and the Doctor", "The Hungry Earth" и финалето како најдобри епизоди воопшто.

А, јас каснам една сезона, денес почнува новата. 

За The Cabin in the Woods, без спојлери. Едвај.

Форсирам пост за The Cabin in the Woods, иако многу малку може да се каже за филмот без спојлери. Џос Видон (The Avengers, Firefly) и Дру Годард (Cloverfield, Lost), согледувајќи ја очајната состојба на денешниот американски хорор решаваат критиката кон истата да ја преточат во филм кој навидум изгледа како и сите останати. Друштво од пет млади луѓе, сите до еден веќе милион пати видени шаблони, одат на викенд во колиба во шума. До тој степен е клише, што по пат, ќе бидат предупредени од сомнителниот језив старец на напуштена бензинска пумпа. И, тоа е толку добро истемпирано што си "А, каде е сега стариот што ќе ги предуп... Ааааа, ете." Единствената разлика е што овие ги има пишувано Џос Видон, мајстор за создавање ликови.

Како што кажав, сè си е тука. Глупавата плавуша, паметниот црнец, куртонот (Крис Хемсворт), стонерот и неебаната црвенокоса. И, ги прават сите работи што ги очекуваме. Само што, зад целото тоа се крие нешто многу, многу, МНОГУ поголемо. Далеку од оргинална идеја, но за жанрот и начинот на кој е спакувано и сервирано - оргинално е. Филмот е така склопен што теориите за она што се случува ти се менуваат на секои десет минути. Таман мислиш дека си предвидел што ќе се случи, ќе те забега во сосема друг правец. Денес ретко се наоѓаат хорори кои така си играат со очекувањата на публиката. 

The Cabin in the Woods е најдобриот понов американски хорор (хорор комедија?) што сум го гледал. Го спушти Tucker and Dale vs Evil за едно место подоле. Освен ако не си хипстер што гледа (премотува?) чешки порно хорори снимани со вебкамера, филмот нуди џам саат и пол покољ потпишан од Џос Видон.

Еј, да. Покрај тоа што The Cabin in the Woods референцира еден куп филмови, реклама од 80-ти, јас сум сигурен дека видов Lost теорија, на Дру Годард, веројатно? Можеби тоа сакав да го видам, ама - има еден "Замисли..." муабет на крај од филмот. Има, таму е, нема шанси да сум само јас.

Препорачувам задолжително гледање, под услов да имаш бар изгледано неколку хорори во живот. Било какви, ги има и тука. Сè што е тука, намерно е така. Нема дупки, сè си е со прична таму кај што е. Трејлерот никако. Никако. Спојлери.