Ја изиграв и Assassin's Creed Rogue. Најслабата од сите игри во серијалот што ги пројдов до сега, ама со оглед на тоа што главната кампања трае само неколку саати, не беше толку страшно да се изигра. Не ми смени нешто многу во животот. Не знам ни како успеале да ја продадат како целосна игра, повеќе е како DLC за Assassin's Creed IV: Black Flag отколку посебен ентитет. Уште па е објавена во ист ден со Assassin's Creed Unity. Пократка е од Brotherhood и Revelations. До некаде можам да го разберам незадоволството на публиката тогаш.
Сепак, играта не е воопшто лоша. Енџинот, гејмплејот, па дури и целиот кориснички интерфејс е речиси идентичен со тој од Black Flag, па ти доаѓа нешто како десерт што стрвно ќе го набуташ на прејадено. Со оглед на времетраењето Rogue шиба забрзано да ти се претстави. Малку губи во делот каде што треба да те здружи со главниот лик Шеј Кормак, ама успева да исцеди приказна што е доволно интересна за да не ја баталиш. Шеј почнува како Асасин што сфаќа дека Редот е одговорен за голема колатерална штета што ја предизвикува додека настојува да го спаси светот, па преминува на другата страна кај Темпларите.
Дилемата на Шеј и сивата морална територија во која опстојува е добро презентирана, па лесно ќе бидеш убеден во неговите мотиви. Одлична промена е да ја видиш малку и другата перспектива на главната приказна. Забелешката ми е тоа што ова едвај се пресликува преку гејмплејот. Можам да разберам ако двете фракции имаат слични методи на делување, меѓутоа ептен ретко се осеќав дека играм нешто друго. Има некои ситни новини, ете имаш нешто поразличен начин за користење на експлозиви, само што не се доволни за да те убедат дека сега играш Темплар.
Бродот што го управуваш не е пиратски, ама има некое дополнително вооружување бидејќи овој пат пловиш низ различни води кои се полни со мраз и е корисно за да не потонеш од удар во санта. Така што ќе се сложам со описот дека Rogue е донекаде Black Flag со снег. Територијата за пловење не ми беше толку интересна како во Black Flag, па се приметив дека често користам fast travel за да стигнам до некаде. Можеби и се презаситив од пловидба во Black Flag или едноставно таму беше многу подобро изведено.
Копнената територија во Assassin's Creed Rogue е изненадувачки голема, можеш да го истражуваш Њујорк во 1700 и некоја година. Но, нема некои интересни споредни активности што ме задржаа таму, освен она што можеш да пресретнуваш и спречуваш Асасински тезги, односно да ги заштитиш нивните мети. Ова беше скроз забавно, не како гејмплеј туку повеќе како парче од самиот фолклор на серијалот. Вакви детали сигурно повеќе би придонеле за играта да е малку побогата, ама очигледно фокусот на Ubisoft не бил насочен натаму.
Хомогениот дизајн на териториите исто така не дозволува играта да ти создаде некои цврсти спомени. Можеби единствено ако ти е интересен тој период од американската историја. Мене не ми е баш, веројатно затоа што архитектурата е крајно досадна. Имав сличен проблем и со Assassin's Creed III. Неспоредливо послабо од ренесансна Италија или тропските градчиња од Black Flag. Визуелната привлечност ми е очигледно важна во овие игри, а Rogue не успеа да ме доближи до локациите. Баш приметив дека е единствената игра што публиката не ја идентификува по локацијата каде што е сместена.
Настрана тоа, има неколку кул моменти што некако ја спречуваат играта комплетно да те изгуби. Мисијата со историскиот земјотрес во Лисабон, крајот во Версај и неколкуте ликови што ги среќаваш од тројката како и некои чие лице денес стои на американските долари, меѓутоа и покрај тоа пак мислам дека Rogue каква таква нема некој значаен придонес кон целиот серијал. Штос е што играш со Темплар да, ама повеќе ми личи како да се труди да задоволи група фанови што го барале тоа отколку што има вистинска уметничка креативност. Приказната што се случува надвор од Анимусот е исто така досадна и многу од тие аспекти би можеле да бидат раскажани во друга игра и да ја имаат истата тежина. Rogue е повеќе за ако ептен те зачешала раката за Assassin's Creed.
Можеби доколку Rogue беше "целосна" игра, ефектот би бил поинаков. Сите што ги довршив до сега би ги играл пак некогаш во животот. Оваа сигурно ќе ја прерипам. Не е лоша, ама нема некоја трајна вредност. Повеќе би сакал да видам покомплетна игра со Темплар каде што ќе се осеќаш дека играш нешто различно. Интересна е таа перспектива за истражување, а тука е често половично презентирана. Следна ми е Assassin's Creed: Unity. Може и да ја завлечкам таа, па прописно ќе го издрвам тука кога ќе ја завршам.
