Годинава ми беше добра колку и Star Wars Holiday Special. Ама ете, тоа што дипломирав пред два дена е доказ дека универзумот решил малку да ме олбави и 2011 сепак да заврши океј.
Се читаме догодина.
December 31, 2011
December 24, 2011
RIFT: Fae Yule и слично
Со намера да ги фатам последните денови од Fae Yule фестивалот во Телара, уплатив RIFT еден месец. Две минути откако го внесов кодот, по социјалните мрежи и на официјалниот сајт се појави известување дека базата е повторно хакирана. Собрани лични податоци и кредитни картички. Играва сериозно нема среќа, а во комбинација со лошиот безбедносен систем, ситуацијата станува очајна. Иако Trion постојано работат на безбедноста, пак ќе се најде некој што ќе успее да заебе и да ги избрка играчите, како што се случи првиот месец.
Мојот акаунт сè уште е океј, се надевам така и ќе остане.
Мојот акаунт сè уште е океј, се надевам така и ќе остане.
Сериозно, Trion? Рифтовите имаат елки и снешковци сега?
Fae Yule ивентот ми изгледаше тапа уште кога го најавија. Такви ивенти во ваква едноставно штрчат и не се вклопуваат во целиот тој свет. Глуп потег да се задоволат фанови што се навикнати на вакви ивенти кај другите игри. Плус, не е ништо посебно, само досадно фармање на нова валута со која единственото вредно што може да се купи е маунтот.
Другиот проблем што RIFT го има во моментов е популацијата. Очигледно бројот на играчи на Whitefall серверот е вкупно 1, кога ја сум логиран. Од вчера неможам да соберам група за фармање рифтови и трчам сам наоколу. Бидејќи играта ми е поврзана со Твитер, повеќе читам твитови отколку дискусии на четот. Празно е, и не е само на мојот сервер ова. Затоа и деновиве ќе направам трансфер на некој друг.
Ѕирнав нешто и од Ember Isle, ама тоа во некој друг пост.
Другиот проблем што RIFT го има во моментов е популацијата. Очигледно бројот на играчи на Whitefall серверот е вкупно 1, кога ја сум логиран. Од вчера неможам да соберам група за фармање рифтови и трчам сам наоколу. Бидејќи играта ми е поврзана со Твитер, повеќе читам твитови отколку дискусии на четот. Празно е, и не е само на мојот сервер ова. Затоа и деновиве ќе направам трансфер на некој друг.
Ѕирнав нешто и од Ember Isle, ама тоа во некој друг пост.
December 22, 2011
Wishlist: Star Wars Laserdisc Колекција
Гледам дека нешто фали во мојата скромна Star Wars колекција, а тоа се laserdisc изданијата на оргиналната трилогија. Мртвиот формат и верзијата на филмовите сместена на дисковите е тоа што ги прави овие парчиња толку вредни. Доаѓаат и спакувани во луксузен бокс-сет со две огромни книги.
Трилогијата има повеќе изданија на laserdisc, со различни омоти. Конкретно за овој формат, овие од 1995 се најдобрите:
Трилогијата има повеќе изданија на laserdisc, со различни омоти. Конкретно за овој формат, овие од 1995 се најдобрите:
Види такоѓе:
December 21, 2011
Homeland: Крај на првата сезона
За тие што не гледале Homeland, ќе кажам дека ова е најдобрата нова серија сезонава. Далеку поквалитетна од останатите за кои се збореше седум години пред да почнат да се прикажуваат, и на крајот испаднаа тапа. Да, за тебе зборам Terra Nova. Затоа, препорачувам итно гледање на Homeland, дванаесет епизоди се, под услов гледачот да располага со едно слободно попладне, како би ги изгледал сите во еден здив. Јас чекав секоја недела за нова епизода, додека прецртував денови на календарот. Значи, тие што не гледале нека прекинат со читање тука, зошто секој спојлер би значел уништување на искуството кое го нуди серијата.
Е, сега, тие што догледаа до крај и ја сфаќаат големината на Homeland, нека продолжат понатаму. Пред сè, да кажам дека серијава покажа храброст што е редок случај во приказни каде што Американците се борат против тероризам. На почетокот можеби изгледаше како тие повторно да жртви на муџахедински структури, без притоа да се погледнат двете страни на војната. Моментот кога серијата ќе покаже дека не е сè црно и бело, и дека двете завојувани страни играат поденакво валкано, тогаш се оправда мотивот на Броди.
Некаде на пола сезона сценаристите успеаа да го оттргнат сомнежот што веројатно веќе беше создаден кај публиката, прикажувајќи го Броди како жртва, а не како терорист кој го свртел грбот на сопствената земја. Но, уште во следната епизода, видовме дека Броди навистина планира напад врз САД и има издржан мотив за тоа. Како што самиот кажа во последната епизода, има маринска заклетва да ја брани неговата земја и од надворешни, и од внатрешни непријатели. 82 муслимански деца гинат во напад од американско летало, инцидент кој владата на САД го крие од јавноста. Причина плус за Броди да ја прифати агендата на Абу Назир, терористот кој е воедно и татко на едно од децата. Како што видовме, додека Броди е заробен, поминува долго време зближувајќи се со детето чија смрт неговата земја се обидува да ја сокрие.
Дека Броди е решен да оди до крај со остварување на мисијата на Абу Назир, се виде и во последната епизода. Тука има простор за дискусија, особено за самиот крај, зошто верувам дека никој не очекуваше така да заврши. Вокер, другиот заробен маринец за кој Броди веруваше дека лично се погрижил да не е жив, во координиран напад успеа да ја притисне метата на Абу Назир во простор каде што Броди требаше да изврши самоубиствен напад, прерано заврши. Финалето ќе беше многу поефективно доколку завршеше со прстот на Броди на чкрапалото, или некаква експлозија. Вака испадна како да ја видовме последната епизода од оваа сезона, заедно со првата од следната. Дури и Броди да го истераше нападот до крај, можеа комотно да ја продолжат втората сезона со Вокер како централен лик, да ја видиме и неговата приказна.
Како и да е, тоа не ја прави серијата ни малку полоша. Само што незнам во кој правец ќе се движи понатаму и дали ќе успеат да ја задржат напнатоста како клучен елемент. Досега, немаше никакво промашување, ниту во приказната, ниту во ликовите. Дали сценаристите намерно ја завршија вака во случај да нема втора сезона (потврдена е, но може сè да се случи), ќе се знае дури следната година.
За крај, ќе кажам дека Homeland е сè она што Rubicon можеше да биде.
Некаде на пола сезона сценаристите успеаа да го оттргнат сомнежот што веројатно веќе беше создаден кај публиката, прикажувајќи го Броди како жртва, а не како терорист кој го свртел грбот на сопствената земја. Но, уште во следната епизода, видовме дека Броди навистина планира напад врз САД и има издржан мотив за тоа. Како што самиот кажа во последната епизода, има маринска заклетва да ја брани неговата земја и од надворешни, и од внатрешни непријатели. 82 муслимански деца гинат во напад од американско летало, инцидент кој владата на САД го крие од јавноста. Причина плус за Броди да ја прифати агендата на Абу Назир, терористот кој е воедно и татко на едно од децата. Како што видовме, додека Броди е заробен, поминува долго време зближувајќи се со детето чија смрт неговата земја се обидува да ја сокрие.
Дека Броди е решен да оди до крај со остварување на мисијата на Абу Назир, се виде и во последната епизода. Тука има простор за дискусија, особено за самиот крај, зошто верувам дека никој не очекуваше така да заврши. Вокер, другиот заробен маринец за кој Броди веруваше дека лично се погрижил да не е жив, во координиран напад успеа да ја притисне метата на Абу Назир во простор каде што Броди требаше да изврши самоубиствен напад, прерано заврши. Финалето ќе беше многу поефективно доколку завршеше со прстот на Броди на чкрапалото, или некаква експлозија. Вака испадна како да ја видовме последната епизода од оваа сезона, заедно со првата од следната. Дури и Броди да го истераше нападот до крај, можеа комотно да ја продолжат втората сезона со Вокер како централен лик, да ја видиме и неговата приказна.
Како и да е, тоа не ја прави серијата ни малку полоша. Само што незнам во кој правец ќе се движи понатаму и дали ќе успеат да ја задржат напнатоста како клучен елемент. Досега, немаше никакво промашување, ниту во приказната, ниту во ликовите. Дали сценаристите намерно ја завршија вака во случај да нема втора сезона (потврдена е, но може сè да се случи), ќе се знае дури следната година.
За крај, ќе кажам дека Homeland е сè она што Rubicon можеше да биде.
December 19, 2011
Две добри комедии во 2012
Американскиве комедии некако почнав да ги делам на тие пред, и тие после The Hangover. Од тогаш ретко што ме насмеа, ете ќе ги спомнам Due Date и Your Highness, чисто заради Роберт Дауни Џуниор и Дени МекБрајд.
Следната година ќе ги видиме The Dictator и Casa De Mi Padre. Саша Барон Коен после Brüno се враќа во комедија инспирирана од книгата на Садам Хусеин, Zabibah and the King. Филмот е од истиот режисер на Brüno и Borat и ја раскажува херојската приказна за диктаторот кој си го ризикува животот за да се осигура дека демократијата никогаш нема да дојде во земјата со која владее. Саша Барон Коен мене би ми бил смешен дури и кога само би зјапал во камера 90 минути. Затоа и имам големи очекувања за филмов. Клик тука за трејлер.
Casa De Mi Padre има шанси да биде најдобрата комедија за 2012. Откако го сконтав Вил Ферел и сфатив за каков луд тип се работи, знам дека тука нема никако да промаши. Филмот е пародија на шпанските теленовели со невозможни заплети и ситуации и цел е на шпански јазик. Да не објаснувам многу, еве го трејлерот.
Види такоѓе:
Casa De Mi Padre има шанси да биде најдобрата комедија за 2012. Откако го сконтав Вил Ферел и сфатив за каков луд тип се работи, знам дека тука нема никако да промаши. Филмот е пародија на шпанските теленовели со невозможни заплети и ситуации и цел е на шпански јазик. Да не објаснувам многу, еве го трејлерот.
Види такоѓе:
December 13, 2011
The Cleveland Show: Die Semi-Hard
Во духот на Star Wars пародиите кои тимот на МекФарлејн ги направи со ликовите на Family Guy, Кливленд го раскажува неговиот омилен божиќен филм, Die Hard. И оваа пародија ја следи оргиналната приказна, интерпретирана од ликовите на серијата. Кливленд, како главен лик, нормално е Брус Вилис, а мечокот Тим е Ханс Грубер. Сме го гледале сите филмот и дејствието е тоа истото. Терористите влегуваат во зградата и држат заложници, а Кливленд како единствен кој може да им помогне, е заглавен бос и воодружен на погорните спратови. Веројатно не е спојлер ако кажам дека Ал е Кливленд Браун Џуниор и е сигурно еден од најсмешните елементи во целата епизода.Храбар потег од продуцентите на The Cleveland Show. Серијата мене ми е супер, а во последно време вадат епизоди што ги засенуваат Family Guy и American Dad кои упорно верглаат безвезе изминативе неколку сезони. Пародијава на Die Hard беше сосема океј, го сакам филмот, само изгледа не доволно за ова да ме стане од кревет од смеење како Star Wars пародиите. Или јас пропуштив некои референци, или стварно беше едно ниво над просекот. Ама затоа, "Scooby-dooby-Doo, motherfucker!" е реплика што дефинитивно ќе остане.
Баш ме занимаше која е следната пародија на МекФарлејн и ме изненади што решиле да го чепнат Die Hard. Или буџетот не им дозволил нешто поинтересно, па затоа и се одлучиле да ја прават со овие ликови. Или па серијата е навистина во состојба да треба вакви пародии да ја вадат. Во секој случај, има план да се продолжи со вториот дел, како што кажа Кливленд на крај, да видиме интернетот што ќе рече. :) Ајде, па да видиме и Indiana Jones пародија со Стен Смит!
Види такоѓе:
December 9, 2011
Skyrim: Ден 27
Skyrim инсталирав само колку да можам аргументирано да мрчам колку е тапа. После еден месец ме убеди дека е најдобрата RPG (сингл-плеер) игра која сум ја играл до сега, а сум играл доволно. Секако, не можам да зборам зошто токму оваа игра е најдобрата и за 2011, без муабетот да ми содржи по некој спојлер. Така да, полека надоле. :)
Овој заклучок ми го потврди средбата со Paarthurnax, водачот на Редот Greybeards, господарите на Гласот. Внимателно ја следев приказната која ме доведе до тука, и како напредуваше стануваше подобро и подобро. Верувам дека понатаму има уште вакви запрепастувачки изненадувања, но до сега, ова беше најмоќното нешто што го видов во целата игра. Развојот од обичен селанец во Dovahkiin, учењето на Патот на Гласот и Змејските моќи, не беа ништо во споредба со откривањето на мистеријата за Alduin (змејот кој ги буди останатите змејови) и потрагата по скролот. Кога брадестото братство ме испрати кај нивниот "главен", во никој случај не бев спремен за тоа што ќе биде тој всушност и што ќе ми открие. Браво за приказната, Bethesda, ниедна друга игра го немала овој ефект кај мене!
Не е само овој квест, речиси повеќето имаат комплексна приказна која е уникатна за сличните вакви игри. А, тоа е најмоќниот аспект од Skyrim со кој во целост се оправдува оној дел од името на жанрот наречен role-playing и е занемарен во многу нови игри кои си лепат RPG етикета. Нормално, за да биде комплетна формулата, тука е и огромната слобода на играчот и минималните ограничувања во таа насока.
Пред да излезе Skyrim, имаше едно видео каде што авторите кажуваа дека се стремат кон создавање на игра која ќе овозможи секој играч, да има врвно искуство во одбраната "област". Па така што ако имаш склоност кон магија, Skyrim ќе ти го понуди најдобриот мејџ гејмплеј. Прикрадување со лак и стрела, од зад грб? Воин со секира? Буквално секоја класа одлично функционира. Лично јас, повеќе преферирам оган и мраз од двете раце, отколку лак и стрела. Како кастер во повеќето игри, можам да кажам дека ќеифот бил најголем во Skryim. :)
Музиката е посебно доживување кое заслужува и посебен пост. Деновиве излезе саундтрекот од играта сместен на четири дискови и неможам да прекинам да го слушам. Инаку, мојата лоша пиратска верзија имаше и проблеми со звукот, не слушав ништо од околината, ни стапки, ни вода, ни ветер... Среќа, има начин да се среди, треба да се симне фајлот со звуците што фалат, лесно се наоѓа на нет. Е, сега, има неколку багови што изгледа немаат решение моментално, како на пример Esbern, лик кој игра многу важна улога, а нема глас, туку само титлови кои одат премногу брзо. Плус, едвај го извадив типот од ќумезот, за да го однесам до Ривервуд.
Многу има да се збори за Skyrim, така да ќе се уклучувам вака од време на време со некој неврзан муабет за добрите моменти од играта. Споро играм, не планирам да сум готов со главниот квест во брзо време, и сигурно сум многу послаб од сите што почнаа јас кога почнав, ама тоа е. Не се брзаме нигде, така? :)
Не е само овој квест, речиси повеќето имаат комплексна приказна која е уникатна за сличните вакви игри. А, тоа е најмоќниот аспект од Skyrim со кој во целост се оправдува оној дел од името на жанрот наречен role-playing и е занемарен во многу нови игри кои си лепат RPG етикета. Нормално, за да биде комплетна формулата, тука е и огромната слобода на играчот и минималните ограничувања во таа насока.
Пред да излезе Skyrim, имаше едно видео каде што авторите кажуваа дека се стремат кон создавање на игра која ќе овозможи секој играч, да има врвно искуство во одбраната "област". Па така што ако имаш склоност кон магија, Skyrim ќе ти го понуди најдобриот мејџ гејмплеј. Прикрадување со лак и стрела, од зад грб? Воин со секира? Буквално секоја класа одлично функционира. Лично јас, повеќе преферирам оган и мраз од двете раце, отколку лак и стрела. Како кастер во повеќето игри, можам да кажам дека ќеифот бил најголем во Skryim. :)
Музиката е посебно доживување кое заслужува и посебен пост. Деновиве излезе саундтрекот од играта сместен на четири дискови и неможам да прекинам да го слушам. Инаку, мојата лоша пиратска верзија имаше и проблеми со звукот, не слушав ништо од околината, ни стапки, ни вода, ни ветер... Среќа, има начин да се среди, треба да се симне фајлот со звуците што фалат, лесно се наоѓа на нет. Е, сега, има неколку багови што изгледа немаат решение моментално, како на пример Esbern, лик кој игра многу важна улога, а нема глас, туку само титлови кои одат премногу брзо. Плус, едвај го извадив типот од ќумезот, за да го однесам до Ривервуд.
Многу има да се збори за Skyrim, така да ќе се уклучувам вака од време на време со некој неврзан муабет за добрите моменти од играта. Споро играм, не планирам да сум готов со главниот квест во брзо време, и сигурно сум многу послаб од сите што почнаа јас кога почнав, ама тоа е. Не се брзаме нигде, така? :)
Subscribe to:
Posts (Atom)