R.I.P. Star Wars

Крајно време е да се најде јунак што ќе го обеси Сет Грин за тестиси. Ако некој некогаш имал таква идеја, сега е вистинскиот момент да ја реализира. Мислам, сигурно е полесен за киднапирање од Џорџ Лукас.

"Касно е за нас, Бобо! Оди, и не гледај назад!"

Пред некоја година имаше муабети дека по завршувањето на The Clone Wars ќе се снима хумористична анимирана серија со ликовите од Star Wars. И, тоа со старите, со Хан Соло во пакет. Звучеше премногу трагично за да е вистина, ама трејлеров за Star Wars Detours делува некако реално, нели? Ова е сè освен смешно. Болат очи, уши и глава. Како може ова да е добра идеја? Како може некој што има барем трошка риспект за Star Wars да се потпише на нешто вакво? Едно е пародија, друго е кога пародијата е официјален Star Wars производ. А, ќе речеш дека не можеа подоле од Attack of the Clones.

Од толку голем универзум и приказни, се решија за ова. Покрај материјал како The Force Unleashed, се решија за ова. Најжално е што ова ќе успее, ќе има публика и профит, иако се коси со логика зошто некој би сакал да го види Кеноби како комичар во кантина. 

Mists of Pandaria и очајната состојба на WoW заедницата

Се појави и синематикот од новата World of Warcraft експанзија, Mists of Pandaria. Морам да признаам, изгледа феноменално. Blizzard знаат како се прави ефективен трејлер и до сега немале утка. За самата експанзија, ќе го кажам истото што го зборувам со месеци. Фино освежување после змејови и огини, дефинитвно беше потребно нешто вака повесело. Е, сега колку ќе биде крајниот резултат позитивен, ќе видиме дури следниот месец. Играчите се поделени, па играта изгуби дури еден милион од нив пред некое време. 

Mists of Pandaria е веројатно експанзијата која ќе ја одлучи конечната судбина на WoW. Ризичен потег да направиш експанзија базирана на минимална приказна и раса, со оглед на тоа што успешните WoW експанзии беа во директна врска со лорот кој влечеше корени од Warcraft стратегиите.

Деновиве подигрувам WoW на оргиналниот сервер кај што исто така подигрував пред некоја година. Неспоредливо подобро од пиратеријата на која се гњавев пролетоска. Азерот е сеуште забавно место за трошење време и пари. Со оглед на тоа колку Blizzard ја искасапија играта, квестовите и приказната успеваат да приредат фино RPG искуство. Конечно со нормално темпо на левелирање, ги видов измените во Cataclysm и некои се сериозно добри. Е, сега, со ризик да звучам како штреберот од твојата локална играчница, да си кажам неколку ствари.

Главниот проблем поради кој играта веќе извесен период ужива негативен публицитет е заедницата. Моментално WoW ја доминира една нова генерација на играчи, кои и на некој начин се одговорни за катастрофалната состојба на играта. Постарите, растени во време кога "игрите беа тешки", полека си заминаа, и се појави онаков зерговски бран на копиљаци кои буквално плачат зошто не успеале да го бутнат тој и тој бос во тој и тој рејд. Полека, знам што зборам, истово моментално се случува и во RIFT, но за среќа бројот на тие деца е мал за Trion да почнат да даваат се на тацна.

Проблемот е што истите тие, не се способни да се организираат ни за едeн обичен данџн, а камоли да рејдаат со 20-25 луѓе. Очигледно истражувањето на пазарот покажало дека на доминантната генерација серковци битно им е "да се убие нешто" и да се осеќаат среќно и задоволно. Го разбирам тоа, но што се случи со предизвиците? Каде е мотивот за малку да се помачиш? Јебига. Среќа, среќа што постојат игри како RIFT, со возрасни деца кои нема да те пцујат ако почнеш муабет за приказната во играта.

Порано во WoW не беше така. Заедницата се грижеше за себе, играчите си помагаа, иако имаше и те каква конкуренција и компетитивност. Денес ќе доживееш да те пцуе дете чисто онака, што кога си се собирал со лаптопи во маало да играш WoW, не знаело латиница да чита. Сега се е некако тажно, нема веќе мултиплеер и трчаш истанци онака немо, без никој ништо да каже. Или читаш како си ги вадат очите меѓусебно. Мислев дека денес само на пиратскиве сервери го има ова, ама и таму е истиот гамад, само што не плаќа 15 долари месечно. Штета, ама веројатно ова е природниот тек. 

Океј, да не испадне рејџам и сум тотално замрачен циник, играта е сериозно сеуште кул. Настрана копиљаци со фул епик опрема собрана за недела дена, WoW е уште интересна. Да, графиката е застарена, механиката е таа, светот си е тој, ама знае да те изненади иако можеби делува уморно. Ќе трза уште некое време, барем уште со MoP. Да имам време, сигурно би дал шанса. Панди, бе.

Ted (2012)

Ах, еве ја. Тука била најдобрата комедија за годинава. Другите две за кои се надевав останаа само на добри трејлери и ништо повеќе. Casa De Mi Padre беше досаден до смрт, а The Dictator е полн со глупости и хумор наменет за луѓе што своеволно го гледале Epic Movie повеќе од десет минути. Два пати.

Се сомневав во Ted. Си дозволив да помислам дека Сет Мекфарлејн нема да успее да го пренесе неговиот генијален хумор на ваков начин. За среќа, не бев во право. Мекфарлејн работи со ќеф, си прави ствари што на него му се интересни, а во исто време допираат до публиката. И, знае како оние работи што некако влијаеле на неговото детство симпатично да ги вклопи во неговата бизнис идеја. Мекфарлејн е огромен фан на поп-културата и не се плаши тоа да го покаже. Го сакал Флеш Гордон во филмот, ете го Сем Џонс како шмрка кокаин со плишано мече. Дури го викнал и Рајан Рејнолдс за да го трола. Страста на Мекфарлејн и љубовта кон она што го прави среќен се гледа и во интервјуто со Џорџ Лукас, каде што буквално му светат очите на секој кажан збор од дебелиот врат.

Ted е одличен. Забавен, смешен и полн со душа. Има трејдмарк Family Guy хумор, дури и по некоја референца чат-пат. Мекфарлејн одлично ја пренел симболиката за она плишано мече што не те пушта да пораснеш. Мечето со кое на триесет и кусур ќе седнеш со бонг на каучот и ќе гледаш Флеш Гордон. И, она кога ќе си дозволиш неодговорно да се распуштиш дури и кога најмалку треба.

Марк Волберг успеа да ме изненади позитивно, а не сум некој фан. Дали дека упорно бирал улоги кои не му одговарале, не знам. Мила Кунис е срце, си блеска со шармот кај и да се појави. Сет Мекфарлејн покрај тоа што е сценарист и режисер, го позајмува и гласот на Тед, мечето што оживува во осаменето детство на Марк Волберг, нели. 

Го чекаме следното од Мекфарлејн. Откако го скрши мразот со филмови, верувам дека нема да застане тука. Докажа дека може, нека продолжи понатаму.

Еј, да. И ова.

Star Wars: The Old Republic бесплатна од есен!

Колку само го предвидов ова! Затоа и не можам да прекинам злобно да се смеам! Вчера Bioware објавија дека Star Wars: The Old Republic од оваа есен ќе почне да го применува free-to-play моделот. И, покрај тоа што и дадов барем уште една година фора, играта не издржа толку. Дали има поента повторно да џвакам зошто најскапата MMORPG (потрошени се 150-200 милиони долари за развој!) игра пропадна така лесно? Дали тие милиони играчи што се претплатија во првите три дена си ги гризат тастатурите сега?

Летово воведоа некој лош модел на неограничено играње до 15-ти левел кој очигледно не успеа. Освен спонзорираните рецензии, сите останати беа катастрофални. Лошиот гејмплеј, преголемата концентрација на сингл-плеер мисии, небалансираниот PvP и баговите колку буџетот на играта, зададоа силен удар во јајцата на Bioware. Значи, не се продава сè само поради името. Имаа одлична прилика да млатат пари во следните неколку години, а сега опстанокот им зависи од тоа колку тие деца што ќе дојдат есенва ќе се спремни да плаќаат по долар за боја на лајтсејбер.

Прашање е колку ќе опстои и така, дури и со два-три сервери. Или ќе продоложат со развој за да се спасат, или ќе се обидат да цедат пари додека можат. Во секој случај, и покрај целото мрчење, јас прв ќе ја симнам во септември.

Еве ја целата листа со она што ќе биде достапно во F2P моделот.