World of Warcraft библиотека: Rise of the Horde

Со толку голем пазар, бројот на книги, стрипови и манга кои го дополнуваат Warcraft универзумот, е сосема логичен и оправдан. Добар дел од "дополнителната литература" е просечен, генерички и пишуван по претходно зададени параметри од нарачтелот. Барем во случајот со книгите, меѓутоа не верувам дека и остатокот е нешто поразличен. Книгите што досега ми проаѓале низ рака лесно ги баталував, баш поради тие очигледни шаблони кои едноставно пречат. 

Rise of the Horde е нешто поразлично. Стилот на пишување на Кристи Голден тука е многу посериозен од останатите штанцани наслови. Можеш да осетиш посветеност, емоции и отстапување од правилата кои претпоставувам дека е биле зададени. Сепак, ако е некакво мерило, авторката е посветен играч, па да речеме дека вложила доволно за производот да излезе таков каков што е. За сите што некогаш малку повеќе навлегле во приказните на Warcraft, ова е шлагот, приквелот што не смее да се избегне. Што е најбитно, добар дел од ликовите, а се надевам и настаните, ќе бидат и темата на следната експанзија, Warlords of Draenor. Со оглед на тоа што приказната е сместена години пред првата Warcraft стратегиска игра, верувам дека дел од ова ќе го чепнат и во филмот кој исто така е планиран да се врати малку наназад. Инаку да, пак го одложија, по не знам кој пат. Новиот датум е некаде во 2016. Како и да е...

Rise of the Horde го носи читателот во минатото на Азерот, односно Дрејнор (познат како Outland во The Burning Crusade експанзијата). Назад во времето кога Орките биле поедноставни, ја негувале сопствената традиција, шаманизамот и групирањето во кланови. Во времето кога се ковале легендите зад имиња како Дуротан и Оргрим, пред прифаќањето на демонската крв и темните сили. Во Rise of the Horde, Орките сеуште немаат зелена боја на кожата. Причините кои довеле до тоа, како и трансормацијата на шаманите во првите ворлоци, раскажана е баш тука; за прогонството и масакрот врз Дренаите, за Burning Legion и создавањето на некои од најголемите негативци како Кил'џејден и Архимонд (леле кирилицава).

Баш и тоа ја прави Rise of the Horde толку интересна. Голем дел од настаните врз кои е базирана World of Warcraft денес, се тригерувани овде. Крајот се сведува на воздигнувањето на Хордата и нивното доаѓање во Азерот како негативци. Преку the Dark Portal (ах, не звучат имињава добро на македонски)! За жал, изманипулираните Орки се само жртви на Саргерас и ќе наебат буквално за џабе. Приказната хронолошки продолжува во The Last Guardian, Tides of Darkness и Beyond the Dark Portal, фино собрани во колекционерско издание кое се вика Chronicles of War. Наводно, останатите три биле исто добри колку првата. Додека паузирам од WoW, ќе дојдат онака метадонски фино.