March 2, 2020

Doctor Sleep, второкласното продолжение на The Shining

The Shining е еден од најдобрите филмови некогаш снимени во хорор жанрот и e мојата омилена адаптација на Стивен Кинг книга што не сум ја читал. Изворниот материјал е поразличен од филмот на Стенли Кјубрик, барем онолку доволно за да доживее страствен презир од самиот Кинг. Знам дека книгата повеќе се ослонува на натприродното отколку психолошкиот терор, па затоа и никогаш не сум имал желба да ја читам. Може и да не е вооопшто лоша, ама сум толку сврзан со филмот што не верувам дека било што друго би успеало така ефективно да ми ја раскаже приказната за фамилијата Торенс и нивниот престој во хотелот "Оверлук".

The Shining е сосема доволен и перфектно си ја исполнува намената, без оглед на тоа како се однесува кон книжевната основа. Оттаму, некако потешко загризав на идејата за продолжение, посебно вакво филмско кое се обидува истовремено да биде втор дел и на книгата и на филмот на Кјубрик. Ланскиот Doctor Sleep филм, базиран на истоимената книга од 2013, се занимава со возрасен Дени Торенс кој се труди да си го најде местото во светот додека срка алкохол за да се справи со "сјаењето", а и со траумите од последниот пат кога го видовме.


Концептот на "сјаење" е многу суптилно чепнат во The Shining филмот. Знаеме дека е некаква телепатска моќ и луѓето кои се обдарени со "сјаење" може да комуницираат без зборови, меѓутоа кај Кјубрик тоа не е примарната нишка. Не е како некој да беше професорот Чарлс Ксавиер или нешто таму. Doctor Sleep од друга страна, "сјаењето" го користи како главен мотив во филмот кој ги поврзува сите негови точки. Имено, Дени се обидува да заштити едно девојче од мистериозен култ кој практично се храни со животната енергија на луѓе кои можат да "сјаат".

Нафрлени се многу различни аспекти од оваа моќ кои верувам дека имаат некакво значење за оние кои се запознаени со книгите, ама за мене како љубител исклучиво на филмот на Кјубрик и неговата поприземјена природа, се малку преголем "Стивен Кинг од девеести" залак. Очекував дека ќе гледам нешто сосема различно од The Shining и ценам што филмот има сопствен глас дури и кога пулсира во сенката на неговиот предок, само што премногу време троши на некои ствари кои би функционирале многу подобро ако не ти се сервирани директно во фаца.

Со тоа што Doctor Sleep упорно соџвакува многу елементи, ја губи целата мистерија на која би можел одлично да извози. Вака, не само што е лишен од било каква тензија, туку и негативците во ниеден момент не изгледаат како сериозна закана. Никогаш не осетив дека главните ликови се било како загрозени, ни дека внатрешниот конфликт на Дени има некаков разорен потенцијал. Други некои сегменти толку многу непотребно ги развлекува и повторува што дури и заспав неколку пати. Баш ти фала, Докторе. И, The Shining согорува споро, ама па таму исходот е далеку поисплатлив.

Покрај култната положба на The Shining, веројатно е невозможно Doctor Sleep да опстои комплетно самостојно без повремено да упатува силни референци кон тој филм. Мислам, се разбира дека може, ама ќе претпоставам дека некој сметал дека е подобро да јавне малку и на таа препознатливост. Единствен човек на кој ова не би му било природно е Стивен Кинг, претпоставувам. И, овој дел од филмот одлично функционира, замисли. Огромен дел од времето Doctor Sleep изгледа фино отцепен, па во моментот кога почнува да ѝ удоволува на публиката дојдена од Кјубрик не делува онака пренападно.

Не знам, можеби ова е мал спојлер сега, ама во The Shining книгата, хотелот гори речиси до темел и таков е и во Doctor Sleep книгата. Меѓутоа, тука во филмот е направена одлука хотелот сепак да постои како во крајот од првиот филм за да може Дени таму го дочека големото финале. Режисеров Мајк Фланaган се потрудил да обезбеди скоро идентични сетови од ентериерот на хотелот "Оверлук" низ кои елегантно маневрира без тоа да стилски изгледа "кјубриковски". Ептен го испочитував овој момент. Изгледа познато, а не е евтина копија.

Иан МекГрегор е добар како возрасен Ден Торенс. Никогаш не сум помислувал што се случило понатаму со малиот Дени, и ете денес изгледа како неотрезнет Оби-Ван Кеноби. Сосема во ред. Не го гледам МекГрегор често последниве години и баш ми е мило за приликата да го видам пак во главна улога. Остатокот од главната екипа е исто солиден, ама најголемо изненадување ми се актерите кои глумат ликови од првиот филм. Не е воопшто лесно да емулираш такви актери во улоги како The Shining, а малава екипа тука одлично си ја завршила работата. Кратко, ама доволно убедливо и впечатливо.

Иако иницијалниот впечаток од Doctor Sleep не ми е најпозитивен, со тоа што ме буцна доволно за да се распишувам, ме кандиса за второ гледање. Веројатно ова го прави филмот подобен за моја препорака? Има и Director's Cut што трае триесетина минути подолго, па ете тоа ќе го гледам следен пат. Не верувам дека ги поправа нешто многу проблемите со темпото,  праволиниската приказна или недостатокот на вистински хорор, ама ме интересира што има во тој додатен материјал. Го мислам филмот предолго откако го гледав и очигледно ме закачи со нешто, а не ми е јасно во целост што. Не, не е поврзаноста со The Shining.

2 comments:

Unknown said...

Дуде, скоро налетав на сајтот, браво, убедливо најдобри осврти пишуваш. Ми даваш инспирација и за моите текстови да ги пишувам боље. Дај почесто пишуј :)

Бојан Николов said...

Фала ти! :))